1 змитр бядуля — копия

1.

ЗМІТРОК БЯДУЛЯ
✔ Сапраўдныя імя і прозвішча - Самуіл Яфімавіч Плаўнік.
✔ Небагатай яўрэйская сям'я ў мястэчку Пасадзец.
✔ Бацька Хаім Нохімавіч плаўнік быў арандатарам.
✔ Маці, Хана Плаўнік, працавала швачкай-капотніцай.
✔ На здольнасці хлопчыка паўплываў бацька, які чытаў сваім
дзецям кнігі.
МЯСТЭЧКА ПАСАДЗЕЦ ➯

2.

ДЗЯЦIНСТВА
✔ Пачатковую адукацыю атрымаў у хедэры.
✔ Вучыўся ў Даўгінаўскай ешыве, затым перайшоў у Ільянскую
ешыву.
✔ Не скончыў ніводную з іх з-за канфліктаў з адміністрацыяй і
ўласнага вальнадумства.
✔ У аповесці «У дрымучых лясах» адлюстраваў свой вопыт
навучання ў ешыве.
✔ Пасля вярнуўся дадому і працаваў хатнім настаўнікам.
✔ З 1902 года працаваў канторшчыкам на лесанарыхтоўках.
✔ Валодаў некалькімі мовамі: ідыш, нямецкай, беларускай, рускай,
польскай.

3.

ГЭТА ЦIКАВА!!!
Бацька спадзяваўся,
што яго старэйшы сын
стане бухгалтарам, але
той цягнуўся да кніг.
Пісаць пачаў у 12 гадоў.
- Мы трацілі кішэнныя
грошы на салодкае, а
ён на кнігі, - згадвала
сястра Бядулі.

4.

МАЛАДОСЦЬ
✔ У 1910 годзе стаў пастаянным аўтарам Віленскай газеты
«Наша Ніва».
✔ Друкаваўся пад псеўданімамі Саша Пл-ік, Ясакар.
✔ З 1912 года працаваў у рэдакцыі газеты "Наша Ніва" з
Янкам Купалам.
✔ У 1915 годзе вярнуўся да бацькоў у Пасадзец у сувязі з
ваеннымі падзеямі.
✔ Затым пераехаў у Мінск, дзе далучыўся да культурнага і
літаратурнага жыцця.
⬅ Калі стала сумна

5.

РЫХТУЙЦЕ СВАЕ
РУЧКІ! ЗАРАЗ
БУДЗЕМ ЖОРСТКА
ЗАПІСВАЦЬ
КАНСПЕКТ!

6.

ГРАМАДЗЯНСКАЯ ДЗЕЙНАСЦЬ
✔ Працаваў у Беларускім таварыстве дапамогі пацярпелым ад вайны.
✔Удзельнічаў у Першым Усебеларускім з'ездзе ў снежні 1917 года, пра які
напісаў у газету «Вольная Беларусь».
✔ У 1918 годзе супрацоўнічаў з газетай «Беларускі шлях», што выходзіла пад
нямецкай акупацыяй.
✔ У 1918–1919 гадах сімпатызаваў БНР і пісаў антыбальшавіцкія артыкулы.
✔ Пасля 1920 года працаваў у газеце «Савецкая Беларусь».
✔ Быў рэдактарам дзіцячага часопіса «Зоркі».
✔ Працаваў у Інстытуце беларускай культуры і быў першым рэдактарам
краязнаўча-этнаграфічнага часопіса «Наш край».
✔ Уваходзіў у літаратурныя аб’яднанні «Маладняк», а потым «Узвышша».
✔У 1930-я гады выступаў з пакаяннямі і адрачэннем ад «буржуазных
нацыяналістаў».
✔У 1936 годзе падпісаў ліст да Сталіна з патрабаваннем пакараць
«контррэвалюцыйную трацкісцка-зіноўеўскую банду».
✔З 1934 года быў членам Саюза пісьменнікаў СССР.

7.

ТВОРЫ
✔ Асноўныя творы былі выдадзены пасля рэвалюцыі 1917 года.
✔ У жанры паэзіі найбольш вядомыя зборнік «Палескія байкі» (1922) і паэма
«Ярыла» (1922).
✔ У прозе стварыў аповесць «Салавей» (1927), якая атрымала шырокае
прызнанне.
✔ Зборнік апавяданняў «Незвычайныя гісторыі» (1931) стаў адным з самых
яркіх яго празаічных твораў.
✔ Раман «Язэп Крушынскі» (1929–1932) стаў вялікай эпічнай працай
пісьменніка; у другім томе паказаў «буржуазных нацыяналістаў» у
карыкатурным выглядзе.
✔ У 1939 годзе выйшла аўтабіяграфічная аповесць «У дрымучых лясах»,
заснаваная на яго досведзе вучобы ў ешыве.

8.

АПОШНIЯ ГАДЫ I СМЕРЦЬ
✔ Пасля пачатку вайны ў 1941 годзе эвакуіраваўся з Мінска.
✔ Спачатку жыў у Піжме Горкаўскай вобласці.
✔ У кастрычніку 1941 года перавёзся ў пасёлак Новыя Бурасы
Саратаўскай вобласці, дзе ўз’яднаўся з сям’ёй.
✔ Падчас далейшай эвакуацыі памёр раптоўна ад інфаркту міякарда
ў цягніку ў раёне Уральска ў Казахстане.
✔ Быў пахаваны ў Казахстане.
✔ У лютым 2020 года астанкі пісьменніка былі эксгумаваныя і
дастаўленыя ў Беларусь.
✔ Парэшткі захоўваліся ў Ільінскай царкве ў Бабруйску.
✔ 3 лістапада 2020 года перапахаваны на Усходніх могілках Мінска.
✔ На магіле быў усталяваны праваслаўны крыж з надпісам на рускай
мове.
✔ У 2025 годзе на магіле быў усталяваны каменны помнік з надпісам
па-беларуску.
Пасёлак Пiжма
Пасёлак Новыя Бурасы

9.

ПЕСНЯ ПРА ЗМIТРАКА
БЯДУЛЮ
ПАДПЯВАЙ! ВОСЬ ТЭКСТ:
У краіне, дзе лясы шумяць,
Жыў пісьменнік, што марыў і
ствараў.
Змитрок Бядуля — імя, што гучыць,
У сэрцах беларусаў ён светлы
святар.
О, Змитрок, наш дарагі,
Словы твае — як мёд на вуснах.
А побач мопсікі бягуць,
Сваёй любоўю цяпло нясуць.
Сядзіць ён у садзе, пішучы радкі,
А мопсік зладны каля яго ног.
Глядзіць з цікавасцю, вочы як зіркі,
Разам з пісьменнікам — у светлы
шлях бягуць.
У кожным творы — душа і каханне,
Вершамі спявае пра шчасце і боль.
А мопсік з усмешкай, без чакання,
Стаіць і глядзіць, як з’яўляецца
новы боль.
Змитрок Бядуля — паэт і сябра,
Яго словы — як крылы для душы.
А мопсікі бягуць, шчаслівыя з ім,
Разам у свеце — адзіныя мы.