Erickson i Piaget

1.

Erickson i Piaget

2.

Erick Erickson
Wyróżnił osiem stadiów w cyklu życia ludzkiego
Na poziomie każdego stadium jednostka staje
w obliczu kryzysu, który musi zostać
rozwiązany, aby mogła ona przejść na wyższe
stadium rozwojowe
Problem, jako zadanie rozwojowe
Konflikty są motorem rozwoju

3.

Erickson cd.
KRYZYS PSYCHOLOGICZNY: WEDŁUG E.H.
ERIKSONA, stojące przed jednostką w
określonych okresach życia zadania lub
dylematy psychologiczne, których źródła tkwią
w oczekiwaniach społecznych.
MORATORIUM PSYCHOSPOŁECZNE: Okres
zapewniany przez społeczeństwo jednostce,
która nie jest jeszcze gotowa do wypełniania
swoich obowiązków. (stadium 5)

4.

5.

Wprowadzenie w teorię Ericksona
Poniżej znajdą Państwo opisy kolejnych
stadiów wyróżnionych przez Ericksona, za
każdym razem nazywał dany okres życia
człowieka, a następnie wskazywał jakie
konflikty/kryzysy rządzą człowiekiem i ścierają
się w nim w tym okresie. Rozwiązanie kryzysu
może nastąpić w sposób pozytywny lub
negatywny i od tego zależy dalsze
funkcjonowanie człowieka.

6.

Erickson cd.
Niemowlęctwo (0-1 r.ż)
Ufność-nieufność
Osiągnięcie zaufania do matki lub osoby
sprawującej opiekę

7.

WCZESNE DZIECIŃSTWO
Wczesne dzieciństwo (2- 3 r.ż)
Autonomia-wstyd,zwątpienie
Osiągnięcie samokontroli i poczucia własnej
odrębności

8.

WIEK ZABAW
Wiek zabaw (4-5 r.ż)
Inicjatywa-poczucie winy
Ukształtowanie orientacji na cele i inicjatywnośc
w działaniu

9.

WIEK SZKOLNY
Wiek szkolny (6-12 r.ż)
Pracowitość- poczucie niższości
Osiągnięcie poczucia własnych kompetencji

10.

ADOLESCENCJA
Adolescencja (13-18 r.ż)
Tożsamość- rozproszenie tożsamości
Osiągniecie na pytanie kim jestem i kim mogę
być, oraz wierność sobie

11.

WCZESNA DOROSŁOŚĆ
Wczesna dorosłość (19-25 r.ż)
Intymność- izolacja
Osiągnięcie zdolności do miłości, bez poczucia
utraty własnej tożsamości

12.

DOROSŁOŚĆ
Dorosłość (26- 40 r.ż)
produktywność-stagnacja
Potrzeba opiekowania się młodymi ludźmi i
troska o los młodszych generacji

13.

DOJRZAŁOŚĆ
Dojrzałość (powyżej 41 lat)
Integralność/ ego-rozpacz
Osiągniecie mądrości życiowej w wyniku
pozytywnego bilansu życia

14.

Jean Piaget
Etapy rozwoju poznawczego dziecka
Rozwój myślenia formalnego dziecka przebiega
etapami.
Wszystkie dzieci przechodzą przez te etapy po
kolei, ale tempo przechodzenia może być
różne.
Tempo to głównie jest zdeterminowane poprzez
biologiczne procesy dojrzewania

15.

Okres sensomotoryczny (inteligencji
praktycznej)
- trwa od urodzenia do drugiego roku życia. W
tym stadium kształtują się czynności motoryczne,
zaczyna się rozwój wyobrażeń o przedmiotach,

16.

Odruchy (0-1 miesiąc) – aktywność odruchowa.
2.Pierwsze rozróżnienia (1-4 miesiąc) –
koordynacja ruchów.
3.Odtwarzanie (4-8 mies.) – koordynacja ruchów
ręki i oczu; odtwarzanie interesujących zdarzeń.
4.Koordynacja schematów (8 – 12 mies.) –
stosowanie znanych rozwiązań do nowych
problemów, przewidywanie.
5.Eksperymentowanie (12-18 mies.) –
odkrywanie nowych sposobów działania.
6.Reprezentacja (18-24 mies.) – wymyślanie
nowych sposobów działania poprzez
wewnętrzne kombinacje

17.

Okres przedoperacyjny (inteligencji
reprezentującej)
– trwa od drugiego do siódmego roku życia. W
tym okresie dziecko opanowuje język, uczy się
myślowych przedstawień i może wyobrażać sobie
przebieg działania bez wykonywania go.

18.

Cechami rozwoju przedoperacyjnego są:
1. Egocentryzm-dziecko jest przekonane , że
wszyscy myślą tak samo jak ono. Są przekonane,
że ich myśli są zgodne z prawdą.
2. Niezdolność do rozumienia przekształceń.
3. Centracja - dziecko wykazuje tendencje do
skupiania uwagi na jednym tylko aspekcie
prezentowanego mu bodźca wzrokowego.
4. Odwracalność-możliwość cofnięcia swego
myślenia do punktu, w którym się rozpoczęło.

19.

Okres operacji konkretnych
– trwa od siódmego do jedenastego roku życia.
Rozwijają się podstawowe dla logicznego
myślenia pojęcia.

20.

Okres operacji formalnych
rozpoczyna się po jedenastym roku życia i nie
każdy go doświadcza. Charakteryzuje się ono
wykształceniem myślenia logicznego, operującego
pojęciami abstrakcyjnymi.