Тропикалыќ аурулардыњ географиялыќ таралуы. Тропикалыќ гельминттер (клиникасы, диагностикасы жєне емдеу принциптері)

1. Тропикалыќ аурулардыњ географиялыќ таралуы Тропикалыќ гельминттер (клиникасы, диагностикасы жєне емдеу принциптері)

Тропикалық аурулардың
географиялық таралуы
Тропикалық гельминттер
(клиникасы, диагностикасы
және емдеу принциптері)

2. Тропикалыќ жєне субтропикалыќ єр т‰рлі географиялыќ ландшафтарында орналасќан жануарлар мен µсімдіктердіњ белгілі бір т‰рлері арасынд

Тропикалық және
субтропикалық әр түрлі
географиялық
ландшафтарында орналасқан
жануарлар мен өсімдіктердің
белгілі бір түрлері арасында
эволюция процессінде өзара
қалыптасқан байланыс бар.

3. Тропикалыќ вирусты ж±ќпалы аурулардыњ ішінен арбавирусты инфекциялар (сары ќызба, в арбовирусты энцефалиттер) µзіне назар аударады.

Тропикалық вирусты
жұқпалы аурулардың
ішінен арбавирусты
инфекциялар (сары
қызба, в арбовирусты
энцефалиттер) өзіне
назар аударады.

4. Тропикалыќ жєне субтропикалыќ белдеудегі елдерде: бµртпе с‰зегі, эпидемиялыќ немесе ќаратышќан бµртпе с‰зегі; таулы жерлердегі даќты с‰

Тропикалық және субтропикалық
белдеудегі елдерде: бөртпе сүзегі,
эпидемиялық немесе қаратышқан
бөртпе сүзегі; таулы жерлердегі
дақты сүзбе , Марсель қызбасы,
Африкалық кенелі қызбалар, Сібір
Квисленд кенелі сүзегі,
Цуцугамуши қызбасы т. б. ерекше
кең тараған

5.

Африканың, Азияның және
Американың көптеген елдері үшін
спирохетоздар, онын ішінде
боррелиоздар (эпидемиялық
қайтымды сүзек, кенелік
қайтымды сүзек) сонымен бірге
трепанематоздар (фамбезия,
пинта, беджель), лептоспироздар
маңызды медициналық мәселе
болып табылады.

6. Тропикалыќ белдеудегі елдер ‰шін трипаносомоз: Африкадаѓы жєне Оњт‰стік Америкадаѓы ±йќы ауруы мен Чагас ауруы жататын трипаносомоз мєс

Тропикалық белдеудегі елдер үшін
трипаносомоз: Африкадағы және
Оңтүстік Америкадағы ұйқы ауруы
мен Чагас ауруы жататын
трипаносомоз мәселесі маңызды
сұрақ тудырады. Олардан
миллиондаған елдер запа шегеді.
Тропикалық және субтропикалық
және белдеудегі елдерде
лейшманиоз мәселесі де маңызды

7. Ќ±ртты инвазияда ерекше кµњіл бµлеміз, себебі тропикалыќ жєне субтропикалыќ аудандарыныњ т±рѓындарыныњ едєуір бµлігі шистосомоз бен фил

Құртты инвазияда ерекше көңіл
бөлеміз, себебі тропикалық және
субтропикалық аудандарының
тұрғындарының едәуір бөлігі
шистосомоз бен филяриидозбен
зақымдалған.

8. Шистосомоз -Азия, Африка, Латын Америкасыныњ ыстыќ аймаќтарында тараѓан. Шистосомозбен ауыратын науќастардыњ жалпы саны ДД¦(ВОЗ)дыњ стати

Шистосомоз -Азия, Африка,
Латын Америкасының ыстық
аймақтарында тараған.
Шистосомозбен ауыратын
науқастардың жалпы саны
ДДҰ(ВОЗ)дың статистикасы
бойынша жер жүзінде 150 млн
адамды құрайды

9. 1858 ж. Вайланд Schistosoma haemotobium (осыдан шистосома деген атау) деп атаѓан. Алты жылдан кейін Гарлей зєрде ќанныњ пайда болуымен ж‰ретін аурудыњ ќ

1858 ж. Вайланд Schistosoma
haemotobium (осыдан шистосома
деген атау) деп атаған. Алты
жылдан кейін Гарлей зәрде қанның
пайда болуымен жүретін аурудың
қоздырғышы-шистосома екенін
дәлелдеген. XX ғасырдын басында
Мансон ауру адамның нәжісінен
шистосома жұмыртқаларын тапқан.

10. Жапон шистосомозы

Жапон шистосомозы (Катаяма ауруы) сүт
коректі үй және жабайы жануарларды да
зақымдайды, ал оның ағысы зәр-жынысты
шистосомозға ұқсас. Шистосомозбен
ауратын адамдар мен сүткоректілер
жұмыртқаларды зәрмен және нәжіспен
бөліп, топырақ пен су қоймаларын
ластайды.Жұмыртқалардан аралық
иелерінің ағзасына енетін кірпікшелі
мирацийлер (дернәсілдіктер - личинки)
шығады.

11. Жапон шистосомозы

Моллюскаларда олар даму циклын өтіп,
біраз уақыттан кейін, церкарийге
айналады. Сумен және шөппен церкарий
ауыз, анальды тесік, не болмаса теріні
арнайы стилетпен тесіп адам және сүт
коректі ағзасына түседі. Тері арқылы
түссе, қатты қышыну тудырады. Осыдан
бүл ауру «суға түсушілер қышымасы», «су
қышымасы» атауын алған. Кейін
церкарийлер көк тамыр жүйесіне түсіп,
аллергиялық реакциялармен жүріп,
барлық ағзаға тарайды.

12. Геогельминтоздар да жиі таралган, себебі тропикалыќ жєне субтропикалыќ белдеудегі елдердіњ табиѓи жаѓдайлары гельминттер ж±мыртќаларын

Геогельминтоздар да жиі таралган, себебі
тропикалық және субтропикалық белдеудегі
елдердің табиғи жағдайлары гельминттер
жұмыртқаларына қолайлы. Куну Р.Е. (1951)
мәліметі бойынша 26 зартелген адамнын 86
% аскарида жұмыртқалары; 25 %
пайызында – власоглав; 26 тексерген
аурулардын ішінен 16 науқастын нәжісінен
тениархиноздың жұмыртқалары табылған.

13. Лепра (алапес) Африка елдерінде жиі кездесетін аурулардын бірі. Лепрозорийлер бар.Кµрінісі: ќарлыќќан кµлењсіз дауыстар: µзгерген м±рында

Лепра (алапес) Африка елдерінде жиі
кездесетін аурулардын бірі. Лепрозорийлер
бар.Көрінісі: қарлыққан көлеңсіз дауыстар:
өзгерген мұрындар , жұмылмайтын,
жасаураған көз; жүйкелер пен бұлшық еттің
дистрофиясы байланысты «тырнақты
табан»; терең жаралар; арықтаған
денелердегі коңыр-қөкшіл инфильтраттар;
бүріскен терінің жасыл түсті. Мұражайдағы
өлі муляждар тірілгендей әсер қалдырады.

14. Ќ±ртты инвазия барлыќ континентерде кездеседі. Д‰ние ж‰зініњ т±рѓындарыныњ бестен бір бµлігі аз дегенде ќ±рттыњ бір т‰рімен заќымдалѓа

Құртты инвазия барлық
континентерде кездеседі.
Дүние жүзінің тұрғындарының
бестен бір бөлігі аз дегенде
құрттың бір түрімен
зақымдалған.

15. Бір гельминтердіњ дамуы ‰шін аралыќ ие ќажет емес – б‰л геогельминттер. Ал, аѓзада гельминттер ±рыќтану дамуыныњ µтуі онтогенезде 1 не 2 а

Бір гельминтердің дамуы үшін
аралық ие қажет емес – бүл
геогельминттер. Ал, ағзада
гельминттер ұрықтану
дамуының өтуі онтогенезде 1
не 2 аралық иесі (қожайын)
қатысса – бұл
биогельминттерге деп
аталады.

16. Гельминттер аѓзаѓа т‰скеннен кейін, µзініњ локализациясын µзгертеді жєне ќантамыр не болмаса лимфа-тамыр жолымен миграцияланады.

Гельминттер ағзаға түскеннен
кейін, өзінің локализациясын
өзгертеді және қантамыр не
болмаса лимфа-тамыр
жолымен миграцияланады.

17. Толыќ жыныстыќ жетілу жаѓдайында жеткеннен кейін гельминттер ж±мыртќа не дернєсілдіктер бµледі. Олардыњ метаморфоз жєне µмір с‰руіне кл

Толық жыныстық жетілу
жағдайында жеткеннен кейін
гельминттер жұмыртқа не
дернәсілдіктер бөледі. Олардың
метаморфоз және өмір сүруіне
климаттық және микроклиматтық
жағдайлардың әсер ету маңызды
зор.

18. Гельминттер тек ќана ќарын-ішек ж‰иесінде ѓана емес, сонымен ќатар тыныс алу м‰шелерін, бауыр, кµкбауыр, булшыќ ет, ќан, ми, кµзді жєне т. б.

Гельминттер тек қана қарын-ішек
жүиесінде ғана емес, сонымен
қатар тыныс алу мүшелерін,
бауыр, көкбауыр, булшық ет, қан,
ми, көзді және т. б. жүиелерді
зақымдайды. Көптеген жануар
гельминттері адам ағзасында
қасиеті болады.

19. Кей жаѓдайда адам аѓзасына т‰скен инвазияланѓан ж±мыртќа немесе дернєсілдіктер, не болмаса жануар гельминттері жыныстыќ жетілу жаѓдайѓа

Кей жағдайда адам ағзасына
түскен инвазияланған
жұмыртқа немесе
дернәсілдіктер, не болмаса
жануар гельминттері
жыныстық жетілу жағдайға
дейін дамиды да өзіне сәйкес
патогенезді әсер келтіреді.

20. Ал, кей жаѓдайда олар аѓзаѓа еніп, дамудыњ бірінші сатысында ѓана µмір с‰реді, жыныстыќ жетілу сатысына жетпегенімен кейде ауру тудырады.

Ал, кей жағдайда олар ағзаға
еніп, дамудың бірінші
сатысында ғана өмір сүреді,
жыныстық жетілу сатысына
жетпегенімен кейде ауру
тудырады.

21. Медициналыќ гельминтология. (нені зертеп оќиды?)

Медициналық гельминтология. (нені
зертеп оқиды?)
Әрбір аурудын патогенезін
Клиникалық симтоматикасын
Зақымдаудын
паталогоанатомиялық көрінісін
Географиялық және әлеуметтік
жағдайына байланысты
эпидемиологиялық
ерекшеліктерін

22. Медициналыќ гельминтология. (нені зертеп оќиды?)

Медициналық гельминтология. (нені
Гельминттердін
зертеп
оқиды?)
құрылысынын,
морфологиялық, биохимиялық,
физиологиялық, биологиялық
ерекшеліктерін
Макроорганизмнің иммунитет және
аллергиялық процесстерін
Антигельминтті препараттардың әсер ету
механизмін
Гельминтоз диагностикасының әдістерін
зертейді.

23. Медико-санитарлыќ гельминтология – сыртќы ортадаѓы гельминттердін ж±мыртќаларынын дегельминтизациялау жолдарын жєне єдістерін талќыла

Медико-санитарлық
гельминтология – сыртқы
ортадағы гельминттердін
жұмыртқаларынын
дегельминтизациялау
жолдарын және әдістерін
талқылау мен айналысады.

24. Дегельминтизация – иесінін аѓзасында орналасќан паразитті ќ±рту ѓана емес, сыртќы ортаны ластаѓан гельминттерді, онын ±рыќтарын жою мєсе

Дегельминтизация – иесінін
ағзасында орналасқан
паразитті құрту ғана емес,
сыртқы ортаны ластаған
гельминттерді, онын
ұрықтарын жою мәселесін
қарастырады.

25. Девастация – биологиялыќ, химикалыќ, физикалыќ, механикалыќ єсер етудіњ . Басќа сµзбен айтќанда биологиялыќ туылу-онтогенетикалыќ дамуды

Девастация – биологиялық,
химикалық, физикалық,
механикалық әсер етудің .
Басқа сөзбен айтқанда
биологиялық туылуонтогенетикалық дамудың
аяқталуын болдырмау.

26. Дегельминтизация адамдарѓа, ‰й жануарларѓа, сонымен ќатар топыраќ, су, жеміс-жидек, пайдаланатын заттарѓа, бµлмелерде, сыртаѓы ортадаѓы ба

Дегельминтизация
адамдарға, үй жануарларға,
сонымен қатар топырақ, су,
жеміс-жидек, пайдаланатын
заттарға, бөлмелерде,
сыртағы ортадағы басқа
объектілерге жүргізіледі.

27. Ќазіргі кезде адам паразиті ретінде тіркелген гельминттердіњ 250 дей т‰рі аныќталады. ТМД (Тєуелсіз мемлекеттер достыѓы) СНГ да гельминтер

Қазіргі кезде адам паразиті
ретінде тіркелген гельминттердің
250 дей түрі анықталады.
ТМД (Тәуелсіз мемлекеттер
достығы) СНГ да гельминтердін
65 түрі тіркелген және 18-20
түрлері жиі кездеседі

28. Адам аѓзасында гельминттердін 4 тобы кездеседі: I класс – трематодалар (сорушылар) II класс – цестодалар (жалпаќ ќ±рттар) III класс – нематода

Адам ағзасында гельминттердін
4 тобы кездеседі:
I класс – трематодалар
(сорушылар)
II класс – цестодалар (жалпақ
құрттар)
III класс – нематодалар (домалақ
құрттар)
IV класс – акадоцефалдар
(тікенекбасты, скребнилер)

29. Ал, гельминтердін мынандай иестерін айырады: Иесі – гельминт µмір с‰ретін аѓза. Дефинитивті не сонѓы иесі – гельминттердін жыныстыќ жеті

Ал, гельминтердін мынандай
иестерін айырады:
Иесі – гельминт өмір сүретін
ағза.
Дефинитивті не сонғы иесі –
гельминттердін жыныстық
жетілу сатысында дамитын
ағза.

30. Аралыќ иесі – гельминттердін урыќтану сатысында µтетін аѓза. Ќосымша иесі – екінші не ‰шінші аралыќ иесі; кей гельминттерге (трематода, ц

Аралық иесі – гельминттердін
урықтану сатысында өтетін
ағза.
Қосымша иесі – екінші не
үшінші аралық иесі; кей
гельминттерге (трематода,
цестода) екі не үш аралық иесі
қажет.

31. Резервуарлы иесі – онша ќажеті жоќ иес. Жумыртќалар оларда дамымайды, біраќ µмір с‰реді (инцистирлейді). Егер наѓыз иесі резервуарлы иесін

Резервуарлы иесі – онша қажеті
жоқ иес. Жумыртқалар оларда
дамымайды, бірақ өмір сүреді
(инцистирлейді). Егер нағыз иесі
резервуарлы иесін басты алса,
онда паразит жыныстық жетілу
сатысына дейін жетеді.

32. Эпидемиология. География таралуы.

Дөңгелек құрттармен шақырылатын
гельминтоздар барлық жерде және
солтустік Европада да анықталады.
Трихиуриаз, анкилостомоз және
стронгилоидоз тропикалық және
субтропикалық аймақтарға тән.
Солтүстік Европада трихинеллез
сирек кездеседі.

33. Эпидемиология. География таралуы.

Дракункулез Батыс, Солтүстік-
Шығыс Африка, Онтүстік-Батыс

34. Дракункулез Батыс, Солт‰стік-Шыѓыс Африка, Онтустік-Батыс Азия, Тау Шыѓыс, Латын Америкасында кездеседі. Лимфатикалыќ филяриидоз, тропика

Дракункулез Батыс, Солтүстік-Шығыс
Африка, Онтустік-Батыс Азия, Тау
Шығыс, Латын Америкасында
кездеседі.
Лимфатикалық филяриидоз,
тропикалық және субтропикалық
региондарында (көбінесе Батыс және
Орталық Африка, Онтүстік-Шығыс
Азияда) таралған.
Дәнекер тінді филяриидоз туралы да
солай айтуға болады.

35. Онхоцеркоз тропикалыќ Африкада, Орталыќ жєне Онт‰стік Америкада жєне Иеменде кездеседі. Лоаоз – Батыс жєне Орталыќ Африканын жамбырлы ор

Онхоцеркоз тропикалық Африкада,
Орталық және Онтүстік Америкада
және Иеменде кездеседі.
Лоаоз – Батыс және Орталық
Африканын жамбырлы орманды
райондарда кездеседі.
Шистосомоздар - Африкада, Таяу
Шығыс, Орталық және Онтүстік
Америка, Онтүстік-Шығыс Азияда
кездеседі.

36. Бауыр двуусткасы (фасциолез) – Ќытайда, жєне басќа елде шикі мен піспеген кµл балыќ ќолданатын жерлерде жиі кездеседі. Жалпаќ лентец, эхино

Бауыр двуусткасы
(фасциолез) – Қытайда, және
басқа елде шикі мен піспеген
көл балық қолданатын
жерлерде жиі кездеседі.
Жалпақ лентец, эхинококк
Солтүстік Европада таралған.

37. Гименолепидоз жылы климатты елдерде кездеседі. Цистицеркоз кµбінесе шошќа етін кµп ќолданатын Мексика, Онт‰стік Америка, Индонезия, Оњт‰

Гименолепидоз жылы климатты
елдерде кездеседі.
Цистицеркоз көбінесе шошқа етін
көп қолданатын Мексика, Онтүстік
Америка, Индонезия, Оңтүстік
Африкада кездеседі.
1 миллиард адам аскаридоз және
анкилостомозбен, 90 миллион –
филяриидозбен зақымдалған.

38. Африкада 300 мыњ адам «кµл соќырлыќпен» (онхоцеркозбен) заќымдалѓан. Б±ныњ бєрі тропикалыќ жєне субтропикалыќ медициналыќ актуальдыѓын кµр

Африкада 300 мың адам «көл
соқырлықпен»
(онхоцеркозбен) зақымдалған.
Бұның бәрі тропикалық және
субтропикалық медициналық
актуальдығын көрсетеді.

39. Ж±ѓу жолдары:

Жұғу жолдары:
Ауыз арқылы (гельминттердін
көбі алиментарлы жолымен
жұғады).
Тері арқылы (анкилостомоз,
стронгилоидоз, шистосомоз).
Жәндік арқылы (лоаоз,
онхоцеркоз, лимфатикалық
филярийдоз).

40. Гельминттердін аѓзаныњ коректенуіне єсер етуі: Анкилостомидтер ќанмен коректенеді (таѓамданады). Ішек трихинелалар – ішектін кілегей ќаб

Гельминттердін ағзаның
коректенуіне әсер етуі:
Анкилостомидтер қанмен
коректенеді (тағамданады).
Ішек трихинелалар – ішектін
кілегей қабатындағы кірпікше
стромасымен коректенеді, кей кезде
ішектін бұлшық етімен коректенеді.
Бундай жағдайда ішектің қалпын
бұзады, ішек тесіліуі мүмкін.

41. Ергежейлі цепень – стробила жалѓасќан жеріндегі кірпікшелерін лизисќа єкеледі. Лизис одан терен б±лшыќ етке дейін єкел‰ге м‰мкін.

Ергежейлі цепень – стробила
жалғасқан жеріндегі
кірпікшелерін лизисқа әкеледі.
Лизис одан терен бұлшық етке
дейін әкелүге мүмкін.

42. Жалпаќ цепень, шошќа цепень бір айдын ішінде бір неше метрѓе дейін µсуге мумкін. Олар кµптеген таѓамдыќ заттармен коректенгендіктен аѓзан

Жалпақ цепень, шошқа
цепень бір айдын ішінде бір
неше метрғе дейін өсуге
мумкін. Олар көптеген
тағамдық заттармен
коректенгендіктен ағзанын
тағам дефицитына әкеледі.

43. Сонымен бірге, гельминттер м‰шелерге механикалы єсер келтіре ж‰ріп, токсикалыќ, аллергиялыќ, иммунодепрессивтік єсер етеді.

Сонымен бірге, гельминттер
мүшелерге механикалы әсер
келтіре жүріп, токсикалық,
аллергиялық,
иммунодепрессивтік әсер
етеді.

44. Клиникасы

Гельминтоздардын клиникасы
көбінесе инфекциялыаллергиялық процессімен
байланысты.,, гельминттің
түрімен, онын өніп өмір-сүріп
жұрген жерімен; мүшелер мен
жүйелердегі патологиялық
процестын ауырлығымен
байланысты.

45. Клиникасы

Гельминтоздарда клиникалық
көріністер әртүрлі. Көбінесе
мыналар:
Анемия. Анкислостомоз,
трихиуриаз, дифилоботриоз,
токсороз.
Диарея. Трихиуриаз,
стронгилоидоз, лямблиоз,
криптоспоридиоз.

46. Клиникасы

Перианальды қышыма .
Энтеробиоз.
Өкпе бузылыстары. Аскаридоз,
стронгилоидоз, токсокароз,
парагонимоз.
Миалгия. Трихинеллез.
Теріден дерәсілдіктердің
шыгуы. Миаздар, дракункуллез
(тобықтан жоғары жайылүы
мумкін, өйткені узындығы 1
метірден жоғары болады).

47. Онхоцеркоз, приводящий к слепоте и слоновости

48.

49. Фрамбезия

50. Ішек жєне µт жолдарыныњ бузылыстары, гепатосплекомегалия. Аскаридоз, описторхоз, шистосомоз, клонархоз. Терілік ќышыма. Лоаоз, шистосомоз,

Ішек және өт жолдарының
бузылыстары, гепатосплекомегалия.
Аскаридоз, описторхоз, шистосомоз,
клонархоз.
Терілік қышыма. Лоаоз, шистосомоз,
әртүрлі паразиттердін
дернәсілдіктерінін миграциясы
(токсокароз, онхоцеркоз): онхоцеркоз
соқырлыққа әкелуі мумкін.

51. Лимфатикалыќ жолдардыњ акклюзиясы (слоновость – піл аяѓына ‰ксастыќ) лимфатикалык филяриидоз.

Лимфатикалық жолдардың
акклюзиясы (слоновость – піл
аяғына үксастық) лимфатикалык
филяриидоз.

52. Ішек жєне µт жолдарыныњ бузылыстары, гепатосплекомегалия. Аскаридоз, описторхоз, шистосомоз, клонархоз. Терілік ќышыма. Лоаоз, шистосомоз,

Ішек және өт жолдарының
бузылыстары, гепатосплекомегалия.
Аскаридоз, описторхоз, шистосомоз,
клонархоз.
Терілік қышыма. Лоаоз, шистосомоз,
әртүрлі паразиттердін
дернәсілдіктерінін миграциясы
(токсокароз, онхоцеркоз): онхоцеркоз
соқырлыққа әкелуі мумкін.

53. Лимфатикалыќ жолдардыњ акклюзиясы (слоновость – піл аяѓына ‰ксастыќ) лимфатикалык филяриидоз. Гематурия. Шистосомоз. Эпилепсия жєне орта

Лимфатикалық жолдардың
акклюзиясы (слоновость – піл
аяғына үксастық) лимфатикалык
филяриидоз.
Гематурия. Шистосомоз.
Эпилепсия және орталық жүйке
жүйесінің закымдалуы
(Шистосомоз, цистицеркоз, бас
миынын эхинококкозы).

54. Бауырныњ, милыќ кисталар. Эхинококкоз, альвеококкоз жєне амебиаз. ¤кпенін кистасы да аныќталады. Барлыќ гельминт инвазияларуа негізінде а

Бауырның, милық кисталар.
Эхинококкоз, альвеококкоз
және амебиаз. Өкпенін
кистасы да анықталады.
Барлық гельминт
инвазияларуа негізінде
аллергиялық реакциялар
қосылады.

55. Диагностика

Дөнгелек, және лента тәрізді
құрттармен шақырылатын
гельминтоздардың
диагностикасы фекалиядан
коздырғыш жумыртқаларын,
дернәсілдіктерін табуымен
негізденгеледі.

56. Диагностика

Лимфатикалық филяриидоздың
қоздырғышын табу үшін
микрофилярия арқылы толық
қан жугынды қолданылады.
Онхоцеркозда – зақымдалған
теріден биоптат алу
колданылады

57. III. Поражение лимфатической системы

1.
2.
3.
При онхоцеркозном дерматите
в коже больных находится
острый лимфатический отек.
Регионарные лимфатические
узлы увеличены и резко
болезненны.
При локализации гельминта в
верхней части тела увеличены
затылочные и шейные
лимфатические узлы.
В области груди подмышечные.
В нижней части тела –
бедренные и паховые
лимфоузлы.

58. IV. Поражение глаз

При попадании микрофилярий в глаз
появляются симптомы хронического
конъюнктивита, слизистая утолщается,
особенно в месте перехода роговицы в склеру,
где образуется валик гиперемированной
конъюнктивы толщиной 2-3 мм. Ранним
объективным признаком поражения роговой
оболочки является появление небольших серобелых пятен в поверхностных слоях. В этом
периоде болезни развиваются фотофобия,
слезотечение, блефароспазм. Поражения
постепенно распространяются от периферии к
центру роговицы, вызывая стойкое помутнение
ее с резким нарушением зрения. Паннус при
онхоцеркозе часто имеет треугольную форму с
основанием по периферии и вершиной у
центра зрачка. Радужная оболочка часто
депигментируется и атрофируется. В передней
камере глаза выявляется экссудат коричневого
цвета. Тяжелыми глазными осложнениями
онхоцеркоза являются катаракта, глаукома,
хориоретинит и атрофия зрительного нерва.

59. Диагностика

Диагностика основывается на
эпидемиологических, анамнестических
данных и результатах клинического
обследования (наличие онхоцерком и
другие проявления). Диагноз
подтверждается обнаружением
микрофилярий в поверхностных
биоптатах кожи, при удалении и
вскрытии онхоцерком. Может быть
использован тест Маззоти: больному
назначают 50 мг диэтилкарбамазина,
после чего в случаях инвазии
возникает кожная реакция в виде
гиперемии и отека, а в крови
обнаруживают микрофилярий. Для
диагностики поражений глаз
необходимо детальное
офтальмологическое обследование с
поисками микрофилярий в передней
камере глаза прямым способом, с
помощью щелевой лампы,
офтальмоскопа. Целесообразно
исследование крови (толстая капля и
мазок), так как частота поражений глаз
при микрофиляриемии увеличивается.

60. Шистосомоз ќоздырѓышын нєжістен, зєрден, табуѓа болады. Цистицеркоз, эхинококкоз диагнозы бас миыныњ компьютерлік томографиясы арќылы ќо

Шистосомоз қоздырғышын
нәжістен, зәрден, табуға
болады.
Цистицеркоз, эхинококкоз
диагнозы бас миының
компьютерлік томографиясы
арқылы қойылады.

61. Гидативті киста эхинококкты УЗИ-да табуѓа болады, кеуде клеткасынын, мушелерініњ рентгенографиясыњ µткізеді. Эозинофилия жоѓары концентр

Гидативті киста эхинококкты
УЗИ-да табуға болады, кеуде
клеткасынын, мушелерінің
рентгенографиясың өткізеді.
Эозинофилия жоғары
концентрациясы көбінесе
гельминтоздарға тән көрініс

62. Емі

Имидазолдан шығарған
бензимидазол (декарис),
мебендазол (вермокс), комбантрин
(пирантел ), бильтрицид
(празиквантель) нематозды,
трихинеллезды, описторхозды
емдеуіне көп көмек көрсетті.
Стронгилозды емдеу үшін
альбендазол, медамин
қолданылады.

63. ЕМІ

Лимфатикалық филяридозда
диэтилкарбамазин С,
шистосомозға қарсыпразиквантель, эхинококкқа
қарсы-альбендазол
қолданылады.
Онхоцеркозда – ивермектин
тағайындалады.

64. Болжамы (прогноз)

Ем жүргізгеннен кейін болжамы
жақсы.
Лимфатикалық филяриидоз
кезінде ем қабылдамаса аяққолдарың және сыртқы жыныс
мүшелерінің ісінуіне әкеледі.

65. Болжамы (прогноз)

Кейбір аймақтарда шистосомоз
және цистицеркоз
эпилептикалық ұстаманың
этиологиялық факторы болып
табылады.
Кейбір аймақтарда
онхоцеркозбен шақырылатын
соқырлық үлкен мәселе болып
табылады.

66. Алдын алу.

Жеке бас гигиенасын сақтау,
эндемиялық аймақтарда
тасымалдаушылармен қарымқатынаста болмау, еттің
сорпасын, санитарлықгигиеналық шараларды сақтау,
суды қайнатып пайдаланады.