Жасушалар және тіндер дақылдары, вирустарды дақылдандыру әдістері, вирусологиялық зерттеу әдістері

1.

«Астана Медицина Университеті » АҚ
Ш.И Сарбасова атындағы микробиология,вирусология және
иммунология кафедрасы
Презентация
Тақырыбы: Жасушалар және тіндер дақылдары,
вирустарды дақылдандыру әдістері, вирусологиялық
зерттеу әдістері. Вирустық инфекциялардың
химиотерапия ерекшеліктері. Антибиотиктерге төзімділік
механизмдері және оны анықтаудың заманауи әдістері.
Орындаған: Төреқазы Д.М
Топ: 217 ЖМ
Қабылдаған: Акимбекова Э.М
Астана қ. 2017 жыл

2.

Жоспар:
I.
II.
А)
Б)
В)
Г)
Д)
ІІІ.
Кіріспе.
Негізгі бөлім:
Бактерияларды дақылдаудың негізгі принциптері. Колониялар.
Қоректік орта түрлері: а) әмбебап орта; б) арнайы орта;
в) дифференциалды диагностикалық орта.
Анаэробт және аэробты бактериялар.
Вирустарды дақылдау.
Вирусологиялық зерттеу әдістері.
Қорытынды.

3.

I. Кіріспе
Жасуша-тірі материяның универсалды құрылым бірлігі.
Жасушалар (тіндер) дақылын вирустарды
дақылдандыруда жиі қолданылады.Жасушалар дақылы
әдісін XX-шы ғасырдың 50-ші жылдарында Дж.Эндерс
соавторлармен ашып,осы жаңалық үшін Нобель
сыйлығын алды.

4.

Негізгі бөлім
Дақылдық қасиет- маңызды диагностикалық белгі болып
табылады. Дақылдық немесе макроморфалогиялық
қасиеттерге микроорганизмдердің сұйық және тығыз
орталарда өзіне тән өсу ерекшеліктері жатады.
Бактериялардың өсуі мен көбеюіне температура тікелей
әсер етеді. Барлық микроорганизмдер температуралық
режимге қатынасына байланысты: психрофильді,
мезофильді, термофильді. Бактериялар температураның
кең диапазонында көбейе алады (-0 с +90с дейін).

5.

Микробтар
тобы
Микробтар көбеюінің
температуралық шектері.
Тіршілік ортасы
Микробтар тобы
Микробтар көбеюінің
температуралық шектері.
1. Психрофильді
0 – 20
Психрофильді
2. Мезофильді
Мезофильді
Термофильдіг
3. Термофильді
0 – 20
20 -45
20 -45
45 — 70
45 — 70
Тіршілік
ортасы
1. Суық
теңіздерде
және
мүхиттарда,
полярлық
Суық теңіздерде және
мемлекеттер
мен
мүхиттарда, полярлық
мәңгілікменмұзды
мемлекеттер
мәңгілік
мұзды зонада.
зонада.
Адам мен жануарлар
организмінде.
2. Адам
мен жануарлар
Навоз, торф, мақта
қалдықтары және т.б.
организмінде.
3. Навоз, торф, мақта
қалдықтары және т.б.

6.

Колония – бір жасушадан өскен бір түр жасушаларының
даралана жинақталуы (жасуша клоны).

7.

Колония сипатының негізгі белгілері:
1. Колония пішіні-дөңгелек (дұрыс),амеба тәрізді (дұрыс
емес),ризоидты (тамыр тәрізді).
2. Колония өлшемі-өте ұсақ(диам. 0,1-0,5),ұсақ (1-2 мм),орташа (2-4
мм),ірі (5-тен аса).
3. Колония беткейі – тегіс (S) н/е кедір бұдыр (R),жылтыр н/е
күңгірт,құрғақ н/е ылғалды болуы мүмкін
4. Колония рельелфі-қоректік ортаның көтерілуі мен тігінен кескендегі
пішінінің контурымен сипатталады.
5. Көлдірлігі – күңгірт, бұлыңғыр, жылтыр, мөлдір.
6. Колониялар түсі – микроб дақылдары түзетін пигменттерге
байланысты немесе пигмент түзбеуіне байланысты.
7. Колониялар шеті – тегіс және тегіс емес.
8. Колониялар құрылымы – өтпелі жарықта көрінеді,пигменттелген
колонияларда анықталмайды.
9. Тығыздығы – ілмекпен алу барысында анықталады.
10. Колония иісі – маңызды емес белгісі.Олар тудыратын ассоциациялар
субьективті

8.

Колония түрлері:
1.Шеттері тегіс, дөңгелек;
2.Дөңгелек, дөңес, жылтыр, тығыздығы шырышты;
3.Шеттері тегіс емес;
4.Дөңгелек, шеттері айналмалы;
5.Жазық жапырақ тәрізді;
6.Бұтақ тәрізді;
7.Қатпарлы.

9.

Қоректік орта түрлері:
Арнайы – негізгі орталарда өспейтін микроорганизмдер үшін қажет.
Дифференциалды-диагностикалық –ферменттілік
белсенділігі мен дақылдық қасиеттері бойынша
микроорганизмдерді ажырату үшін (Эндо, Плоскирев,
Левин, Гисс).
Әмбебап (селективті немесе элективті, жинақтау
орталары, дақылдарды сақтауға қажетті орталар)

10.

Аэробты және Анаэробты бактериялар.
Аэробты бактериялардың себінділерін қарапайым
термостаттарда өсіреді.
Анаэробтар – оттегісіз жағдайда өсетін микробтар,
оларды өсіру үшін белгілі жағдай жасау керек, оның
маңыздылығы қоректік ортадан молекуларлы оттегіні
алып тастау болып табылады. Зерттелінетін материалдан
анаэробтарды бөлуді қамтамасыз ететін басқа міндетті
түрдегі шарттардың бірі себілетін материалды қоректік
ортаға молынан себу болып табылады.

11.

Вирустарды дақылдаудың ең негізгі әдісінің бірі
зертханалық жануарларды жұқтыру әдісі. Көбінде жаңа
туылған жануарлар қолданылады, оларға вирустар жұққыш
болып келеді.
Тауық эмбрионында вирус дақылын дайындау. Сыртқы
орта объектілерінен немесе аурулардан бөлініп алынған
вирустарды дақылдау тауық эмбрионында кеңінен
қолданылады.
Клетка дақылынан вирустарды бөліп алу. Вирустарды
дақылдау кезінде клетканы дақылдау кеңінен
қолданылады. Олар әмбебап болып келеді, себебі вирус өзі
көбейе алатын қажетті дақылдық ортаны таңдайды.
Сонымен қатар, қалыпты клеткалармен бірге қауіпті, ісік
клеткалары да қолданылады.

12.

Вирусологиялық әдіс, патологиялық
материалдағы вирустарды анықтау.
Сералогиялық зерттеу, қанның сарысуында вирусқа
қарсы денелерді анықтау.
Вирустық инфекциялардың экспресс диагностикасы,
оның ішінде жылдамдаттырылған және вирускопиялық әдістері.

13.

Вирусология
№
1.
№
1.
Әдістер
Әдістер
Вирусологиялық зерттеу
зерттеу әдісі
әдісі
Вирусологиялық
Зерттеу
мақсаты
Зерттеу
мақсаты
Вирустың
биологиялы
сезімтал
Вирустың
биологиялы
сезімтал
объектілерде
оны
РН,РТГА,
РТГадс,
объектілерде
оны
РН,РТГА,
РТГадс, ИФА,
ИФА,
РИФ,
РИА,
РСК
және
басқа
РИФ,
РИА,
РСК
және
басқа
реакциялар
реакциялар арқылы ұқсастыру.
арқылы ұқсастыру.
2.
2.
3.
3.
Серодиагностика
Вирустарға қарсы денелердің титрін
қос
сарысуларда
РН,денелердің
РТГА, РИФ,титрін қос
Вирустарға
қарсы
ИФА,
РИА, РСК реакциялар
арқылы
сарысуларда
РН, РТГА, РИФ,
ИФА, РИА,
анықтау. арқылы анықтау.
РСК реакциялар
Экспресс-диагностика
Клиникалық материал вирустыбөлігін
немесе
вирус-спецификалық
Клиникалық
материал вирустыбөлігін
антигендерді
РИФ, ИФА, РИА, ЭМ,
немесе вирус-спецификалық
антигендерді
ИЭМ және басқа реакциялар арқылы
РИФ, ИФА, РИА, ЭМ, ИЭМ және басқа
анықтау.
Серодиагностика
Экспресс-диагностика
реакциялар арқылы анықтау.

14.

Қолданылған әдебиеттер:
Ү.Т.Арықпаева «Микробиология және вирусология»
Борисов Л.Б. «Медицинская микрообиология,
вирусология, иммунология»
Пяткин Е.А. «Медицинская микробиология»

15.

Вирустық инфекциялардың химиотерапия ерекшеліктері.
Антибиотиктерге төзімділік механизмдері және оны
анықтаудың заманауи әдістері.

16.

Жоспар:
І. Кіріспе:
1) Вирусты аурулармен күресу жолдары;
ІІ. Негізгі бөлім:
1) Химиотерапия ерекшеліктері;
2)Химиотерапияның асқыну түрлері;
3) Антибиотиктер.
ІІІ. Қорытынды.
ІV. Пайдаланылған әдебиеттер.

17.

Вирусты аурулармен
күресу жолдары
Вакцинация
Интерферон
қолдану
Химиотерапия
Иммунитет
арқылы әсер
Жасуша ішіне
енген вирустың
көбеюін тежейді
Вируспен күрес,
басталған ауруды
тоқтатады

18.

Химиотерапия – адам организмінде тиісті жұқпалы
агенттердің өсіп-өнуіне кедергі жасайтын немесе оларды
Химиотерапия – адам организмінде тиісті жұқпалы
жоятын дәрі-дәрмектердің көмегімен емдеу шаралары.
агенттердің өсіп-өнуіне кедергі жасайтын немесе оларды
Химиопрофилактика – микроб жұқтырғаны күмәнді
жоятын дәрі-дәрмектердің көмегімен емдеу шаралары.
болған жағдайда адам организмінде ауру дамуына жол
Химиопрофилактика – микроб жұқтырғаны күмәнді
бермей, басқаларға жұқтыру қаупін болдырмау үшін
болған жағдайда адам организмінде ауру дамуына жол
химиялық препараттарды қолданып, індеттің алдын алу.
бермей, басқаларға жұқтыру қаупін болдырмау үшін
химиялық препараттарды қолданып, індеттің алдын алу.

19.

ХХ ғасырдың екінші жартысынан бастап
химиотерапияны қолдану кең өріс алды.
Химиотерапия – инфекциялық және ісік ауруларын
тірі ағза және қоздырғыштың өнімі болып
табылмайтын химиялық препараттар аркылы емдеу.
Химиотерапияда қолданылатын препараттарды
химиотерапиялық деп атайды.

20.

• Алғышқы рет химиотерапиялық препараттарды
синтездеудің негізін қалаған неміс ғалымы П.Эрлих.
Ол мышьяк өнімдерін – сальварсан, неосальварсан
препараттарын спирохетоздарды (мерез) емдеу үшін
қолданды.
• Г.Домагк (1932 ж.) сульфаниламидты препараттарды
алу жолын ашты.

21.

Негізгі топтары:
Сульфаниламидтер (стрептоцид, бисептол, норсульфазол,
сульфадемизин, сульфазин, сульфапиридин, сульфамонотоксин,
сульфадиметоксин, урасульфан, бактрим, сульфатон,
триметаприм т.б.)
2. Изоникотинқышқылының гидрозидтері (фтивазид, изониазид,
тубазид, метазид, этионамид, протионамид т.б.)
3. Парааминосалицил қышқылының (ПАСК) өнімдері
4. Нитрофурандық препараттар (фуразолидон, фурациллин,
метронидазол, тинидазол т.б.)
5. Хинолон өнімдері (налидаксин қышқылы, норфлоксацин,
оксихинолин т.б.)
1.

22.

Қойылатын шарттар:
1. Организмге улық қасиеті болмауы керек. Олардың зиянсыздығын
химиотерапиялық индекс бойынша анықтайды. Ол – организмге
максимальдік төзімділік дозасының минимальді емдік дозасына
қатынасы бойынша анықталады. Бұл көрсеткіш 3-тен жоғары
болуы керек, себебі оның терапиялық дозасы төзімдік дозадан
кем болуы керек.
2. Микроорганизмдердің әрбір топтарына таңлап айқын әсер етуі.
Мыс.:антибактериялық, антипротозойлық, антивирустық т.б.
3. Бактериостатикалық (өсуін тоқтату) немесе бактериоцидтік
(мүлдем жою) әсер етуі.
4. Микробтарда дәрі-дәрмектерге төзімділік пайда болуына әсер
етпеу.

23.

Химиялық препараттардан
басқа фармакологиялық
препараттардан ең басты
ерекшелігі – химиотерапиялық
емдеу кезінде үш фактор өзара
әсер етеді: макроорганизм,
микроорганизм және дәрілік
зат, ал басқа фармакоБұл жіктеу химиотерапиялық
терапиялық препараттарда препараттардың микроағзалармен
(симптоматикалық, ауыстаңдамалы әсер етуіне байланысты,
сонда ол микроағзаның дамуын
тырушылық) – макроорганизм және дәрілік зат. бәсеңдетеді, өсуін тоқтатады, оған
қоса таңдамалы токсикалық әсер
етеді.

24.

Химиятерапиялық препараттар
микроағзаның өмір сүру
ортасына әсер етіп,
микроағзаның токсиндерімен
және оның өнімдерімен қарым –
қатынас жасайды, осылай
бактериостатикалық әсер етеді.
Химиотерапиялық препараттың
біразы микроағзаларға тікелей
әсер етеді де, бактериоцидті
әсер етеді. Химиотерапиялық
заттар этиотропты заттарға
жатқызылып, оларды
тағайындаудың негізгі талабы
алдын ала айқындалады.

25.

Химиотерапияның басында инфекциялық қоздырғыш
белгісіз болады да, химиотерапиялық препаратты
тағайындау эмпирикалық түрде жүргізіледі, және
мүмкін болатын қоздырғышқа қарсы бағытталады.
Осы кезде инфекциялық процесстің локализациясын ,
ауру симптомдарын , науқастың жеке ерекшеліктерін ,
лабораториялық зерттеудің мәліметтерін ескеру қажет.

26.

Егер науқас жағдайы ауыр немесе өміріне қауіп төнетін
болса, антибактериальды терапияны аз уақытта тағайындайды. Ал жағдайы ауыр емес науқастарға химиотерапиялық
препараттарды идентификация мен антибактериальды заттарға қоздырғыштың сезімталдығын анықтағаннан кейін
ғана тағайындау керек. Ауыр инфекция кезінде препараттың
басу және бактериоцидті концентрациясымен қолдану керек.

27.

Минимальды басу концентрациясы (МБҚ) –
қоздырғыштың өсуі басылатыны визуалды анықталатын, in vitro жағдайындағы химиялық препараттың
ең аз концентрациясы. Оған қоса микроағзалардың
99,9% өлетін ең төмен бактерицидті концентрацияны
(МБК) анықтайды. Бактерицидті белсенділікке ие болатын антибиотиктердің көрсеткіштері ұқсас болады.
Оптимальды доза – белгілі микроағзаға орналасатын
қандағы немесе басқа ортадағы химиотерапиялық
препараттың дозасы МБК-ның 2-3 есе артық болатын
дозасы.

28.

Химиотерапиялық препараттарға
қойылатын талаптар:
Химиотерапиялық препатта болу керек:
Этиотроптылық, яғни ауру қоздырғыштың және ісік
жасушаларын дамуын және өмір сүруін тоқтату, немесе
оларды ағза тіңдерінде жою. Химиотерапия әрқашан да ауру
себебіне бағытталады;
Келесі талаптар – химиопрепарат суда жақсы еру керек.
Аз еритін немесе ерімейтін заттар тек жергілікті әсерге
қолданылады;
Химиотерапиялық препараттар, бір жақтан, ішкі ортада
жеткілікті түрде тұрақты болу керек, бірақ, екінші жағынан,
ол жинақталу эффектісіне ие болмау керек;
Химиотерапияда қолданылатын заттар ағзаға қауіпсіз болу
керек.

29.

Химиотерапия вакцинацияға
қарағанда әсер ету мақсаты ауруды
болдырмау. Вирустық инфекцияларға қолданылатын химиотерапиялық препраттарды
жасаудағы негізгі қиындық
вирустар жасуша ішінде көбейіп,
олардың жүйелерін қолданады да,
соның кесірінен вирустың
синтезіне әсер етуші препарат
жасушалардың метаболимзмнің
бұзылуына әкеледі.
Сондықтан вириостатикалық әсері
бар белгілі антибиотиктер мен
антиметаболиттер ағза ішінде
эффективтлігі азаяды.

30.

Химиотерапиялық препараттардың аллергиялық
реакцияларға ие болуына қарамастан, ол әсер
мүмкіндігінше аз, минимальды болу қажет.
Химиопрепараттардың бұл қасиеті (безвредность)
химиотерапиялық индекс арқылы бағаланады, ол
минимальды терапевтикалық препарат дозасының
максимальды төзіділігін анықтайды.
Химиотерапиялық индекс неғұрлым аз болса,
соғұрлым препарат жақсы деп саналады. Егер индекс 1ге тең болса немесе тым үлкен болса, ондай зат
химиотерапияда қолданылмайды.

31.

Жалпы: жоғары тыныс алу жолдарының инфекциясы және
асқынған респираторлық аурулар вирустар немессе пневмококктар мен тудырылады. Балалар мен кәрі адамдарды емдеу
және хроникалық бронхиттер кезінде жартылай синтетикалық пинициллендер – апициллин, амоксициллин н/е макролидтер – эритромицин қолданылады.
Фарингит және тонзиллит пайда болуын
стрептококкты инфекциямен байланыстырады, және бензилпенциллин препараты қолданылады. Дәл сол уақытта
Американдық кардиологтар ассоциациясы және БДҰ стрептококкты фарингит және тонзилитті емдеу үшін ұзақ
уақыт әсер ететін пенициллиндер – бициллин 5 қолданылады.

32.

Аллергиялық реакциялар – химиотерапияда жиі кездесетін
асқыну түрі. Олардың көрінісі – жеңіл формадан аса ауыр
асқынуларға дейін,тіпті,анафилактикалық шокқа әкеп соғуы
мүмкін. Аллергиялық реакциялар препараттрдыңбелгілі бір
түрінде пайда болса, сол топтағы антибиотиктерді қолдануға
тыйым салынды. Мысалы хинолиндік негізде жасалған антибиотиктердің біреуіне сезімталдық болса, айқас сезімталдылық мүмкін болу салдарынан бұл топтағы препараттарды
қолдануға шек қойылды.

33.

Химиотерапияның асқыну түрлері
1.Химиотерапияның асқыну түрлерін 2 топқа бөлуге болады:
Макроорганизм жағынан
Микроорганизм жағынан
2.Макроорганизм жағынан асқынулар:
Аллергиялық реакциялар
Химиопрепараттардың тікелей токсикалық әсері
(органотоксикалық)
3.Жанама токсикалық әсер (органотропты)
Антибиотиктердің иммунды жүйе активтілігіне әсері
Асқыну реакциялары
Дисбактериоздың пайда болуы.

34.

Химиопрепараттардың тікелей токсикалық әсері
(органотоксикалық)
Ісікке қарсы антибиотиктер-гемато,гепато-және кардиотоксикалық қасиеттеріне ие, оған қоса барлық аминогликозидтер-ототоксикалық және нефротоксикалық әсері бар.
Фторхинолондардың ішінде-ципрофлоксацин (ципробай)
ОЖЖ токсикалық әсері бар, ал фторхинолондердің өздерң
артропатиялардың болуына әкеледі.
Жанама токсикалық әсер (органотропты)
Макроағзада жанам әсерін көрсетеді
Нитрофурандық препарат-фурагин, плацента арқылы еніп,
ұрықта гемолитикалық анемияны тудыруы мүмкін.

35.

• Антибиотиктер (anti-қарсы, bios-тіршілік) –
кез келген организмдерден (соның ішінде
микроорганизмдерден) алынатын, немесе синтетикалық әдіспен дайындалатын жоғарғы белсенділік қасиеті бар, микроорганизмдердің өсіпөнуін тежейтін, немесе оларды бұзып-жоятын
дәрі-дәрмектер. Ондай препараттар тек қана
микроорганизмдерге әсер етіп қоймай, кейбір
қатерлі ісік (обыр) жасушаларына да әсер етеді.

36.

Антибиотиктердің әсер ету механизмі
Микроб жасушасының тұрақты компоненттеріне, яғни
тиісті нысаналарға (мишени) әсер етуімен байланысты. Нысана ретінде антибиотик әсер етеді: ЖҚ-на,
ЦПМ-ға, НҚ-на, рибосомаларға. Әсер ету нәтижесінде: ЖҚ-сының синтезделуі тоқтайды, ЦПМ бұзылады,
рибосомаларда ақуыз синтезделуі басылады, репликациялану және транскрипциялану тежеледі, ДНК
деңгейінде РНК-ның синтезделуі тоқтайды.

37.

Спецификалық белсенділігі бойынша:
1. Бактерияларға қарсы (антибактериальные) көпшілігі.
2. Саңырауқұлақтарға қарсы – нистатин, клотримазол,
ламизил т.б.
3. Қарапайымдыларға қарсы – примахин, хлорохин,
метронидазол т.б.
4. Туберкулезге қарсы – изониазид, рифампицин,
этамбутол, ПАСК т.б.
5. Қатерлі ісіктерге қарсы – иммундыдепрессантты
препараттар.
6. Вирустарға қарсы антибиотиктер деп бөледі.

38.

Антивирусты препараттар
1. Вирулоцидті препараттар - жасушадан тыс
вириондарға әсер етеді (оксолин).
2. Ие жасушасының рецепторларына вирустың
адсорбциялануын тежейді (интерферон).
3. Жасушаға енген вирустың «шешілуін» бұзады
(ремантадин).
4. Жаңа вириондардың құрылу сатысын тоқтатады
(метисазон).
5. Вирустың репликациялануын (көбеюін)
тоқтатады (видарабин, ацикловир т.б.).

39.

Микробтың антибиотиктерге
төзімділігінің түрлері:
• Табиғи төзімділік – антибиотик әсер ететін нысананың
болмауы (L-пішінді бактериялар, микоплазмалар).
• Жүре пайда болған (приобретенная) төзімділік: біріншілік түрі
– антибиотик және микроорганизм қасиеттерімен байланысты
(гр(-) бактериялар пенициллинге төзімді).
• Екіншілік – мутация, модификация және рекомбинация
нәтижесінде бактерия геномының өзгеруімен байланысты.
Екіншілік төзімділік – бір препаратқа, бірнешеуіне
(полирезистенттілік, мультирезистенттілік), хромосомалық, Rплазмидалық (экстрахромосомалық гендермен плазмидалар
және транспозондармен байланысты) болады.

40.

Микроорганизмдердің антибиотиктерге
сезімталдығын анықтау әдістері:
1. Агарға деффузиялау (қағаз дискалар) әдісі. Қоректік
агардың бетіне микроб дақылын сеуіп, әр жеріне ара
қатынасын сақтап әр түрлі антибиотиктер сіңірілген
сорғыш қағаз дискаларын қояды. Нәтижесін бір тәуліктен кейін дискалар айналасындағы микроб өспеген
зонаның диаметрін өлшеп анақтайды.

41.

Қағаз дискалық әдіс

42.

Микроорганизмдердің антибиотиктерге
сезімталдығын анықтау әдістері:
2. Сұйық ортада сериялық сұйылту әдісі. Сұйық ортада
(ЕПС) қолданылатын а/б-тің екі еседен сұйытылған
ертінділеріне зерттелетін микробтың бірдей дозаларын қосып шығып, бір тәулік инкубациялағаннан
кейін микроб өсіндісі жоқ пробирка бойынша
нәтижесін анықтайды. Бұл әдіс бойынша МТК
(МПК) және МКБ көрсеткіштерін анықтауға болады.

43.

Сериялық сұйылту әдіс

44.

МТК (МПК) - стандартты микроб штамының
(тест-дақыл) өсіп-өнуін тоқтататын а/б-тің ең
аз мөлшері (концентрациясы).
МБК – минимальді бактериоцидтік концентрация. Әдетте химиялық таза препараттың
1мкг-ы 1 ӘБ (ЕД)-не сәйкес келеді

45.

Антибиотикке сезімталдық дәрежесін бағалау:
1. Сезімтал - қалыпты дозада қолданғанда микроб өсуі
тоқтайды. Микроб өспеген зонаның диаметрі – 22
мм-ден жоғары.
2. Сезімталдығы орташа – емдеу үшін максимальды
дозаны қажет етеді (диаметрі – 11-22 мм).
3. Төзімді – емдеу үшін а/б-тің өте жоғарғы концентрациясын қажет етеді (зона диаметрі 11 мм-ге дейін
одан төмен, тіпті дисканың қасында да микроб өседі).

46.

Сонымен а/б-пен емдеуден бұрын:
1) Науқастың сол а/б-ке сезімталдығын тері
ішіне 1:10 есе сұйытылған ертіндісін енгізіп
анықтау керек (диаметрі 9 мм-ден жоғары
болмауы керек).
2) Науқастан бөлініп алынған қоздырғыштың
емдеу үшін қолданылатын а/б-ке сезімталдығын анықтау керек.

47.

Қорытынды:
Химиотерапия – инфекциялық және ісік ауруларын тірі ағза және қоздырғыштың өнімі болып табылмайтын химиялық препараттар аркылы емдеу.
Химиятерапиялық препараттар микроағзаның өмір сүру ортасына әсер етіп,
микроағзаның токсиндерімен және оның өнімдерімен қарым – қатынас
жасайды, осылай бактериостатикалық әсер етеді. Химиотерапия вакцинацияға қарағанда әсер ету мақсаты ауруды болдырмау. Вирустық инфекцияларға қолданылатын химиотерапиялық препраттарды жасаудағы негізгі
қиындық вирустар жасуша ішінде көбейіп, олардың жүйелерін қолданады
да, соның кесірінен вирустың синтезіне әсер етуші препарат жасушалардың
метаболимзмнің бұзылуына әкеледі.

48.

ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР:
1. К.Д. Пяткин «Микробиология». Москва, «Медицина», 1980.
511бет, 406-433бб.
2. Ү.Т. Арықбаева, Г.Д Асемова, К.Х. Алмағамбетов
“Микробиология және вирусология” жалпы бөлім. Астана,
2005. 205бет, 45-46бб.
3. М.Н. Лебедева «Руководство к практическим занятиям по
медицинской микробиологии» 311бет, 246-260 бб.
4. Медициналық микробиология Б.А. Рамазанова және
Қ.Құдайбергенұлы Алматы-2010 жыл
5. http://kk.wikipedia.org/wiki/Химиотерапия

49.

Назарларыңызға рахмет!