Көкіріңді таяқша

1. Ќараѓанды Мемлекеттік Медицина унниверситеті

Микробиология, иммунология және аллергология кафедрасы.
СӨЖ
Тақырыбы: “ Көкіріңді таяқша”
Орындаған: Туракулов М.Э
207 топ ЖМФ
Тексерген: Кабдуова Ә.Қ
Қарағанды 2010

2. Жоспар:

Кіріспе
Негізгі бөлім
1. Марфологиясы
2. Патогенезі
3. Микробиологиялық диагностикасы.
4. Эпидемиялогиясы
5. Алдын алу
Қорытынды
Қолданылған әдебиеттер

3. Кіріспе

Зерттеулердің нәтижелері бойынша
таяқшадан - P.aeruginosa (1862жылы А. Люкке
ашқан,1872 жылы Дж. Шрегер бөліп алып
сипаттама берген) басқа бір қатар
псевдомонадалар адамдар үшін патогенді болып
табылады (P. putida, P. fluorescens, P. cepacia тағы
басқалар).

4.

5. Марфологиясы

P. aeruginosaға келесі белгілер тән: Грамтеріс, тіке
немесе сәл иілген, шеттері дөңгелектенген таяқшалар,
барлық анилин бояғыштармен боялады. Жұғындыларда бірбірлеп, жұптасып немесе тізбек тәрізді орналасады. Əдетге
қозғалмайды (монотрих немесе лофотрих). Спора және
капсула түзбейді, аэробты, өсу температурасы 6°С дан 45°С
дейін, рН диапазоны 4,5-9,9. оптимумы 37°С, рН 7,2-7,5 , 42°С
та да жақсы өседі. Қоректік орта таңдамайды, ЕПА- да,
ЕПС- да жақсы өседі. Сорпада бір тәуліктің ішінде көк-іріңді
таяқшалар бірқалыпты лайланып, бетінде сұр қабықша пайда
болып, тұнба түзбейді. ЕПА-да бір тәулікте үлкендеу (3-5 мм)
жартылай мөлдір, сұр түсті өзіне тән (жасмин)иісі бар
колониялар түзбейді.
Колониялалардың шеттері тегіс, ортасы қаралау болып келеді.

6. Патогенезі

Көк-іріңді таяқшалар адамда әр
түрлі аурулар шақыруы мүмкін:
сепсис, менингит, остеомиелит,
артрит, отит, пневмония, плеврит,
бауыр мен мидың абсцессін,
жыныс-зәр шығару трактісінің
қабынуын және т.б.

7.

8. Микробиологиялыќ диагностикасы.

Микробиологиялық диагностикасы.
Микробиологиялық диагностикасында
ең қолайлы бактериологиялық тәсл..
Зерттелетін материалдар: ірің, экссудат,
ағзалалардың пунктаты, зәр. Дақылды
идентификация жасағанда, пиоцианин
пигментін анықтаудың маңызы өте зор, егер
оның сүйық дақылына бірнеше тамшы
хлороформ қосқанда, ол көк-жасыл түске
боялса, пигменттің бар екендігін
білдіреді. Pseudomonas тың түр ішілік
идентификациясын биохимиялық және
дақылдық қасиеттері бойынша ажыратады.

9.

10. Эпидемиялогиясы

Псевдомонадалар табиғатта кең
таралған, олар суда, топырақта,
жануар мен адамдардың
ішегінде, терісінде, шырышты
қабатында мекендейді. Қоршаған
ортаның әсеріне өте тұрақты
(УК-сәлесі, дезерітінділер,
температура т.б.). Қоршаған ортадан
ағзаға қарым-қатыңас арқылы
түседі.

11. Профилактикасы жєне емдеуі

Профилактикасы және емдеуі
Көк-іріңді таяқшалалардың оперциядан
және
күйгеннен кейінгі асқынулардағы іріңді-қабыну
процесстерді шақыруының және тағам
токсикоинфекцияларының қоздырғыштарының
дәрітерлер үшін маңызы өте зор, себебі оны
емдеу өте қиын, көптеген антибиотиктерге тұрақты.
Сондықтан, көк-іріңді таяқшалар, шақырған
көпгеген аурулар емделмей, созылмалы түрге өтіп
кетеді (уретрит, цистит, плеврит, остеомиелит т.б.).
Дисбактериоз және тағам
токсикоинфекцияларын емдеу үшін, комплексті
интести-бактериофаг сапалы болады,
емделмейтін, созылмалы ауруларда
аутовакциналарды пайдаланады.

12. Патогенді факторлары

Көк-іріңді таяқшада О-, Н-, М-антигендері болады.
Патогенді факторлары О-антигені болып табылады.
Жасуша қабырғасының липополисахариді, оның әсер
ету механизмі басқа Грам теріс бактерияларға ұқсас.
Басқа псевдомонадалар әр түрлі экзотоксиндер
өндіреді: гемотоксин, лейкоцидин, гистотоксин,
энтеротоксин. Экзотоксиндердің ішіндегі ең маңыздысы
– экзотоксин А, олар рибосомадағы ақ уыз түзілуінің
бүзылуына алып келеді.

13. Алдын алу

Арнайы алдын алу жоқ, жалпы
профилактикаға санитарлыгигиеналық ережелерді қатаң сақтау
жатады.

14. Ќолданылѓан єдебеттер:

Қолданылған әдебеттер:
1 Борисов Л.Б. с соавт. Микробиология, М.
Медицина 2001ж
2 Борисов Л.Б. с соавт. Руководство к
лабораторным занятиям
по микробиологии - М. Медицина 1984 г.
3 Коротяев А.И. с соавт. Медицинская
микробиология.
4 Покровский В.И. Медицинская
микробиология 1998 г.в.
5 Тец П.Н. Руководство к лаб. занятиям по
микробиологии 2002 г.в.
6 Интернет WWW.Google.kz