Podbijanie fundamentów

1. Podbijanie fundamentów

2.

Wzmocnienie fundamentów opiera się na trzech metodach:
a) Usztywnienie – stosowane gdy występują ruchy tektoniczne, brak dylatacji w
budynku lub niejednolity grunt, z czym związane jest nierównomierne osiadanie albo
podnoszenie budynku
b) Poszerzenie ław fundamentowych – wykonywanie poprzez obustronną dobudowę
odsadzek żelbetowych powiązanych zbrojeniem lub przez wywiercone otwory;
Dobudowane części mogą być również powiązane ze sobą kablami sprężonymi, można
również podłożyć pod fundament nową ławę żelbetową; prace wykonuje się
odcinkowo w odpowiednich wykopach
c) Pogłębienie fundamentów – wynika zarówno z konieczności wykonania
podpiwniczenia budynku, jak i potrzeby „podpięcia” się pod niżej leżące warstwy
nośne; wynika zazwyczaj z powodu wzrostu obciążenia lub osłabienia wytrzymałości
warstw, na których posadowiono obiekt; pogłębienie może być wykonywane poprzez
monolityczną podbudowę (wykonywaną odcinkowo z zachowaniem wszelkich
zabezpieczeń roboczych) lub za pośrednictwem pali i studni.

3.

Wzmacnianie fundamentów przez:
a - obetonowanie istniejącego
fundamentu, b - poszerzenie ławy
obudową żelbetową, c podsadzenie ławy żelbetowej, d poszerzenie przez obustronne
ławy żelbetowe, e - przeniesienie
obciążenia poprzez oczepy na
żelbetowe pale, f - podsadzenie
żelbetowej płyty z belkami na
palach, g - wzmocnienie za
pomocą pali wciskanych systemu
Mega (1 - poduszka betonowa, 2 dźwignie hydrauliczne, 3 - rury
żelbetowe), h - wzmocnienie za
pomocą cienkościennych rur
wciskanych (I - przekrój, II ustawienie dźwigników na ramie
stalowej, 1 - zabezpieczenie
wykopu, 2 - element rurowy, 3 kliny żelbetowe, 4 - prefabrykat
żelbetowy, 5 - dźwigniki
hydrauliczne).

4.

Ława fundamentowa wymaga podbicia, gdy:
-została podmyta. Częstą przyczyną podmywania fundamentów jest woda spływająca z dachu, na którym
nie wykonano rynien. Woda ściekająca bezpośrednio na ziemię tuż przy fundamencie dostaje się wtedy
pod fundament i podmywa go. Jedyną metodą wzmocnienia uszkodzonej podbudowy jest podbicie ławy.
Miejsca, w których pod wpływem przesączającej się wody pękła osiadająca ława, trzeba dodatkowo
wzmocnić stalowymi prętami;
-- planowana jest nadbudowa dodatkowej kondygnacji. Dotychczasowa szerokość ławy może się okazać
niewystarczająca. Aby równomiernie przenieść na grunt zwiększone obciążenie od nadbudowywanej
kondygnacji, trzeba wykonać poszerzenie ławy przez jej obustronne obetonowanie lub obmurowanie;
-- obok, w bezpośrednim sąsiedztwie istniejącego budynku, planowana jest dobudowa. Grunt wokół
istniejącego budynku został naruszony podczas wykonywania jego fundamentów, dlatego dobudowywaną
część należy posadowić poniżej, na gruncie nienaruszonym. Jednocześnie trzeba wykonać podmurowanie
lub podbetonowanie, aby osiągnąć wspólny poziom posadowienia;
- ława fundamentowa została zagłębiona powyżej linii przemarzania. Zbyt płytkie zagłębienie powoduje
unoszenie budynku przez wodę zamarzającą w gruncie, co przyczynia się do nierównomiernego jego
osiadania wiosną, gdy grunt zaczyna rozmarzać. Niedostatecznie zagłębioną ławę należy podbić poniżej
głębokości przemarzania (na przeważającym obszarze Polski jest to 1 m, a w najzimniejszych okolicach 1,4 m);
- planowane jest pogłębienie piwnic. Górna warstwa posadzki piwnic znajduje się zaledwie 10-12 cm
powyżej ławy fundamentowej. Aby obniżyć jej poziom, konieczne jest obniżenie całej ławy
fundamentowej.

5.

Zasady podbijania
- Obwód domu należy podzielić na odcinki długości 1 m.
- Jednocześnie można podkopać co czwarty odcinek.
- Odległość między kolejnymi odcinkami nie powinna być mniejsza niż 1,5-krotna
wysokość ściany piwnic. Jeżeli ściana piwnic ma wysokość 220 cm, to pomiędzy
podbijanymi odcinkami powinna zostać odległość 3,5-4 m.
- Fundamenty podbić można betonem klasy minimum B 15 albo podmurować cegłą
pełną klasy minimum 10 lub bloczkami betonowymi, używając zaprawy cementowej.
- Odsłonięty odcinek trzeba chronić przed zalaniem.

6.

7.

8.

9.

Podbijanie fundamentów za pomocą pali jest jedną z popularniejszych metod. Może
być ono wykonywane z układzie jedno- lub dwurzędowym.
Układ dwurzędowy – wiercone, wbijane lub wkręcane pale (zazwyczaj Straussa lub
Wolfsholza) sytuuje się po obu stronach fundamentu, a następnie łączy się
poprzecznie belkami stalowymi lub żelbetowymi. Najczęściej pale nie tworzą
regularnych rzędów, lecz poszczególne punkty (zależnie od dostępności i potrzeb
technicznych). Popularnością w tym zakresie cieszą się także mikropale wiercone
przez mury fundamentowe pod różnym kątem. Stosuje się też studnie z kręgów
betonowych lub żelbetowych wpuszczone w grunt i wypełnione chudym betonem.
Układ jednorzędowy – pale prefabrykowane lub cienkościenne segmenty rury
żelbetowej o dużej średnicy ustawia się bezpośrednio pod fundamentami, a
następnie wciska się je w głąb gruntu za pomocą podnośników hydraulicznych.
Głowice pali na zakończenie poddane są obetonowaniu.

10.

Zamek w Malborku; Koncepcja
wzmocnienia fundamentów za pomocą
mikropali

11.

Schemat konstrukcji "pali korzeniowych" pod
fundamentami kościoła S. Andrea della Frette w Rzymie