Rosja w latach 1909 - 1915. Cz.1

1. Slajd 1

Rosja w latach
1909 – 1915
Cz.1
Zdjęcia:
Siergiej Prokudin-Gorski
Muzyka:
Piotr Czajkowski
Koncert fortepianowy nr. 1

2. Slajd 2

3. Slajd 3

4. Slajd 4

5. Slajd 5

6. Slajd 6

7. Slajd 7

Karelia – rzeka Szuja

8. Slajd 8

9. Slajd 9

Klasztor (Monastyr) Sołowiecki
położony na Wyspach Sołowieckich,
na Morzu Białym. (XV w.)

10. Slajd 10

Karelia – I Wojna Światowa.
Jeńcy Austriaccy.

11. Slajd 11

Nadzorca śluzy
kanału Wołżańsko-Bałtyckiej Drogi Wodnej,
Pinhus Karlinski lat 84, w tym 66 lat na służbie.

12. Slajd 12

Klasztor Sołowiecki

13. Slajd 13

Slisselburg – Kanał Piotra I

14. Slajd 14

15. Slajd 15

16. Slajd 16

17. Slajd 17

18. Slajd 18

19. Slajd 19

Biełoziersk

20. Slajd 20

Dyneburg (Dźwińsk) – Kościół Ewangelicki
i polski kościół Niepokalanego Poczęcia NMP.
Dyneburg (Dźwińsk) – Polski kościół
Niepokalanego Poczęcia NMP

21. Slajd 21

Połock – Klasztor Spasa i Eufrozyny (XII w.).

22. Slajd 22

Biełoziersk - Cerkiew Wniebowzięcia Matki Bożej.

23. Slajd 23

Witebsk – Widok na część miasta i Zachodnią Dźwinę.

24. Slajd 24

Smoleńsk

25. Slajd 25

Witebsk – Cerkiew Zaśnięcia NMP (XVII w.)

26. Slajd 26

27. Slajd 27

Smoleńsk – Cerkiew Zaśnięcia NMP

28. Slajd 28

Smoleńsk – obwarowania miejskie.

29. Slajd 29

Smoleńsk – Cerkiew Piotra i Pawła.

30. Slajd 30

Dawne pobojowisko, nad którym, wznoszą się kopuły cerkwi i soborów, XIX-wiecznego
Spassko-Borodińskiego klasztoru, poświęconego batalii i jej ofiarom.
To jedno z najlepiej upamiętnionych pól bitewnych na świecie.

31. Slajd 31

Borodino – Pole bitwy. Widok z dzwonnicy Spassko-Borodińskiego klasztoru,

32. Slajd 32

Możajsk – Sobór św.Mikołaja (XIX w.)

33. Slajd 33

Borodino – rzeka Kołocza.

34. Slajd 34

Kołomna – Klasztor Gołutwiński.

35. Slajd 35

Rżew nad Wołgą.

36. Slajd 36

Rżew – Sobór Narodzenia Chrystusa .

37. Slajd 37

Klasztor – Pustelnia św. NiIla

38. Slajd 38

Jezioro Seliger– Wyspa Stołobna
Klasztor Pustelnia św. NiIla.

39. Slajd 39

Starica nad Wołgą.

40. Slajd 40

Zubcow nad Wołgą.

41. Slajd 41

Torżok – Sobór Spaso-Preobrażeński.

42. Slajd 42

Torżok nad Twercą – Klasztor Borysa i Gleba (XVIII w.).

43. Slajd 43

Torżok – Sobór Przemienienia.

44. Slajd 44

Torżok

45. Slajd 45

Torżok – Cerkiew Zwiastowania

46. Slajd 46

Kostroma – Cerkiew
Zmartwychwstania Pańskiego

47. Slajd 47

Włodzimierz nad Klaźmą

48. Slajd 48

Kostorma – Sobór Narodzenia NMP

49. Slajd 49

Włodzimierz – Sobór Dimitrijewski
(XII w.)

50. Slajd 50

Włodzimierz – Sobór Uspieński (XII w.)

51. Slajd 51

Aleksandrow – Klasztor Uspieński (XVII w.)

52. Slajd 52

Siergiej Michajłowicz Prokudin-Gorski (Сергей Михайлович ПрокудинГорский), ur. 31 sierpnia 1863 w Murom, zm. 27 września 1944 w Paryżu.
Z wykształcenia chemik. Studiował w Sankt Petersburgu, Berlinie i Paryżu.
Był jednym z pionierów fotografii kolorowej. Jego badania przyczyniły się do
uzyskania kilku patentów na produkcję kolorowych przezroczy i wyświetlaniu
kolorowych filmów. Jego aparat wykonywał trzy zdjęcia monochromatyczne, ale
z trzema różnymi filtrami, w prawie tym samym czasie. Później, używając lamp
dających odpowiedni kolor, i wyświetlając wszystkie trzy zdjęcia mógł uzyskać
efekt pełnego koloru. Eksperymentował także z sukcesami
z wywoływaniem tych zdjęć na papierze, ale proces był skomplikowany
i powolny. Zdjęcia w poszczególnych kolorach wykonywane były jednak w tak
dużym odstępie czasu, że ostatecznie widoczny był każdy ruch w postaci
potrójnych kolorowych krawędzi fotografowanych obiektów. Obecnie dzięki
technikom komputerowym możliwe jest zminimalizowanie tego efektu.
Około 1905 r. korzystając z rozwoju techniki fotografii kolorowej, postanowił
dokumentować przy pomocy zdjęć Imperium Rosyjskie. Głównym celem była
edukacja dzieci, na temat różnorodnej historii i kultury a także modernizacji
kraju. Jego pomysł znalazł poparcie cara Mikołaja II. Dzięki temu został
wyposażony w specjalny wagon z ciemnią, wraz z pozwoleniami do wejścia
na wszystkie tereny, jak i dobrymi układami z carską administracją.
Rosję fotografował w latach 1909 -12 i 1915. Odwiedził jedenaście regionów.
Wykonał około 10 000 zdjęć.
ENTER

53. Slajd 53

Suzdal nad rzeką Kamienką.

54. Slajd 54

W jego fotografiach można ujrzeć nieistniejący już świat sprzed I wojny
światowej. Można tam spotkać zarówno średniowieczne kościoły, jak i tory
kolejowe i fabryki obraz tak wtedy silnej industrializacji. Fotografował także
zwykłych ludzi, obrazując zróżnicowanie kulturowe Imperium Rosyjskiego.
Zdjęcia Gorskiego przedstawiają ówczesny świat i ludzi w nim żyjących
w zupełnie inny sposób niż nasze zwykłe o nich wyobrażenia, Czarno białe
fotografie z tamtych czasów czy mniej lub bardziej współczesne nam filmy.
Ludzie przełomu XIX i XX wieku wydają się nam zwykle dalecy, za mgłą,
niedostępni, a przez to po prostu inni. Zdjęcia Gorskiego mówią: przecież
oni byli tacy sami. Inne stroje, inne miasta i wsie, ale twarze te same.
Prokudin-Gorskij opuścił Rosję w 1918 r.. Po rewolucji październikowej,
i przejęciu władzy w Rosji przez komunistów, osiedlił się w Paryżu
(miał tam zakład fotograficzny) i gdzie zmarł w 1944 roku.
Posiadane przez niego szklane płytki ze zdjęciami (kolekcja złożona z 1902-u
zdjęć, reszta zaginęła), zostały zakupiona przez Bibliotekę Kongresu Stanów
Zjednoczonych od jego spadkobierców w 1948 r.
W 2001 r. Biblioteka przedstawiła wystawę pt. The Empire that was Russia
(Imperium jakim była Rosja). Dla jej potrzeb płyty szklane zostały zeskanowane,
i utworzono zdjęcia przy pomocy technik komputerowych (digichromatografia),
W 2004 praca nad zdjęciami bardzo się przyśpieszyła dzięki zastosowaniu
w obróbce skanów programu opracowanego w Princeton University.
ENTER

55. Slajd 55

Wagon – laboratorium fotograficzne Prokudina-Gorskiego.
ENTER

56. Slajd 56

Trzy zdjęcia monochromatyczne: niebieskie, zielone i czerwone,
oraz efekt końcowy.
ENTER

57. Slajd 57

Kolejne fazy rekonstrukcji zdjęcia
metodą „digichromatography”.
ENTER

58. Slajd 58

Trójkolorowa kamera
Prudina-Gorskiego.
Trójkolorowy projektor.
Prokudin-Gorski używał
podobnego typu projektora
do demonstracji zdjęć
rosyjskiemu Carowi.
ENTER

59. Slajd 59

Klasztor (monastyr) Sołowiecki
położony na Wyspach Sołowieckich,
na Morzu Białym. (XV w.)
ENTER
W latach 1923-1939 klasztor służył za więzienie polityczne NKWD, jako Sołowiecki Obóz Robót
Przymusowych Specjalnego Przeznaczenia, gdzie zginęło kilkanaście tysięcy ludzi.
W 1967 na terenie monastyru powstało Muzeum Sołowieckie. W 1983 wyspę opuściło wojsko,
a archipelag otrzymał status rezerwatu. W mury monastyru powrócili mnisi Kościoła prawosławnego.

60. Slajd 60

ENTER
Jezioro Seliger– Wyspa Stołobna – Klasztor Pustelnia św. NiIla.
Rewolucja październikowa rozpoczęła upadek klasztoru. Prawie wszystkich mnichów
rozstrzelano. W latach dwudziestych ubiegłego stulecia klasztor zamieniono na stalinowski
obóz. Uwięziono tu 6335 polskich policjantów, zanim zamordowano ich w Twerze w 1940 r.

61. Slajd 61

W latach 1944-1945 wyspa ponownie stała się więzieniem dla Polaków – żołnierzy
i oficerów AK. Po wojnie w celu zatarcia śladów zbrodni organizowano tu obozy
pionierskie, jedną z cerkwi zamieniono na kotłownię. Przez lata stopniowo cały klasztor
doprowadzono do ruiny,
ENTER

62. Slajd 62

BG
Suzdal – W czasie Drugiej Wojny Światowej w Suzdalu znajdował się obóz
„poamnestyjny” dla jeńców polskich (1967 osób).
ENTER