Francja

1. Francja

Francja

2. Stolica: Paryż Język urzędowy: francuski Ustrój polityczny: republika półprezydencka W UE od: 1 stycznia 1958 r. Liczba posłów

w Parlamencie Europejskim:
74

3. Francja jest największym państwem w UE, zajmuje obszar od Morza Północnego po Morze Śródziemne. Jej krajobraz jest

zróżnicowany, na wschodzie i na południu
występują tereny górzyste i górskie.Do najważniejszych sektorów francuskiej
gospodarki w 2015 r. należały: działalność związana z administracją publiczną,
obronnością, edukacją, ochroną zdrowia i pracą społeczną (23 %), handel hurtowy i
detaliczny, transport, usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne
(17,7 %) oraz przemysł (14,1 %).
Główne rynki eksportowe dla francuskiej gospodarki to Niemcy, Hiszpania i USA, a
w przypadku importu – Niemcy, Belgia i Włochy.

4. Ustrój polityczny Francji 

Ustrój polityczny Francji

5. Prezydent Republiki Prezydent Francji Emmanuel Macron

6.

V Republika Francuska
Impulsem do dokonania zmian była wojna algierska.
Chociaż Francja zrezygnowała z wielu swoich kolonii,
jak posiadłości w Afryce Zachodniej czy Azji
Południowo-Wschodniej, ciągle utrzymywała status
kolonialny w Algierii, w której mieszkała duża liczba
Francuzów. Algieria uzyskała ostatecznie
niepodległość 5 lipca 1962.Generał Charles de Gaulle
wykorzystał kryzys algierski jako okazję do
utworzenia nowego rządu francuskiego z silniejszym
urzędem prezydenta, który poprzednio pełnił jedynie
funkcje reprezentacyjne. Francuscy prezydenci
zyskali większą władzę niż większość ich
europejskich odpowiedników w demokracjach
parlamentarnych. 28 września 1958 miało miejsce
referendum i 79,2% głosujących poparło projekt
nowej konstytucji. Prezydent był poprzednio
wybierany przez ciało elektorskie, ale w 1962 de
Gaulle zaproponował, aby prezydent był wybierany
przez obywateli w bezpośrednich wyborach.

7.

Rząd
Zgodnie z tradycją rada ministrów składa się z
następujących urzędników:
•ministrów,
•wiceministrów
• sekretarzy stanu

8.

Liczba ministrów oraz podział kompetencji zmieniał się w
różnych gabinetach. Jednak pewne najważniejsze funkcje i
urzędy pozostawały niezmienne:
•Ministerstwo Finansów (podatki i budżet),
•Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (bezpieczeństwo,
władze lokalne),
•Ministerstwo Sprawiedliwości (więzienia, obsługa sądów,
nadzór nad prokuraturą),
•Ministerstwo Edukacji,
•Ministerstwo Obrony,
•Ministerstwo Spraw Zagranicznych.

9.

Władza ustawodawcza
Parlament francuski jest dwuizbowy. Składa się ze
Zgromadzenia Narodowego i Senatu. Obie izby zbierają się na
jedną sesję w roku trwającą od pierwszego roboczego dnia
października do ostatniego roboczego dnia czerwca, ale w
trakcie sesji nie może zebrać się na więcej niż na 120 posiedzeń.
Odbywać się mogą także sesje nadzwyczajne zwoływane przez
prezydenta na wniosek premiera lub większości członków
Zgromadzenia Narodowego. Na czele każdej z izb stoi
przewodniczący, kierujący jej obradami. Jednym z ważniejszych
organów jest także biuro (prezydium), w którego skład wchodzą:
przewodniczący, jego zastępcy, sekretarze, kwestorzy. W skład
izb wchodzą komisje stałe (po sześć w każdej z izb) oraz komisje
specjalne. Obie izby działają na podstawie wewnętrznie
obowiązujących regulaminów.

10.

Senat
Senat składa się z 348 senatorów . Jego skład jest obierany przez
około 145 tys. elektorów. Od 1 lipca 2004 r. kadencja senatora
trwa 6 lat, a co 3 lata połowa składu izby jest wymieniana. Do 30
czerwca 2004 kadencja senatora trwała 9 lat, a co 3 lata
odnawiano 1/3 składu izby.Elektorzy to zwykle przedstawiciele
władzy lokalnej. 322 senatorów reprezentuje swoje departamenty ,
9 – terytoria zależne, zaś 12 – Francuzów mieszkających na
emigracji.Prerogatywy Senatu są bardzo ograniczone i zwykle
rozstrzygający głos ma Zgromadzenie Narodowe. W historii Piątej
Republiki izba wyższa zwykle była kierowana przez prawicową
większość. Wynikało to z ordynacji wyborczej. Dziś wielu
Francuzów uważa sposób obierania Senatu za zupełny
anachronizm.

11.

Władza sądownicza
Francuski system prawny opiera się na
prawie stanowionym, jednak wyroki sądów
mają znaczenie w interpretacji niektórych
przepisów. Sądownictwo jest podzielone
na powszechne oraz administracyjne.
Sądy powszechne
Sądownictwo administracyjne
Rada Konstytucyjna
Sądy rozrachunkowe

12.

Władze samorządowe
Podział administracyjny opiera się na:
•około 36000 gmin zarządzanych
przez rady oraz merów,
•100 departamentów posiadających
rady
•26 regionów, z tego 22 we Francji
metropolitalnej i 4 regiony zamorskie,
kierowanych przez rady regionalne

13.

Partie polityczne.
Główną
rolę
w
polityce
francuskiej
odgrywają:
-Unia na rzecz Ruchu Ludowego (Union pour un Mouvement
Populaire, UMP, prawicowa, gaullistowska), istniejąca od 2002,
-Unia Demokracji Francuskiej (Union pour la Démocratie
Française,
UDF,
centryści)
—
1995,
-Partia Socjalistyczna (Parti Socialiste, PS) — 1969,
-Francuska Partia Komunistyczna (Parti Comuniste Français,
PCF)—1920,
Front Narodowy (Front National, FN, skrajnie prawicowy,
populistyczny) — 1972; liczne partie ekologiczne (zieloni) i
skrajnej lewicy.