Қант диабетінің 1 типі кезінде ұзақ әсерлі инсулиннің әсерлігін анықтау

1. Марат Оспанов атындағы Батыс Қазақстан Мемлекеттік Медицина Университеті

Тақырыбы:Қант диабетінің 1 типі кезінде ұзақ
әсерлі инсулиннің әсерлігін анықтау
Қабылдаған: Қошмағанбетова Г.К
Орындаған:Омар Жансая
Резидент-эндокринолог

2. Өзектілігі

Қант диабетінің 1 типі барлық диабеттің 1,5-2 %-ын
құрайды,алайды бұл салыстырмалы көрсеткіш болашақта ҚД-2
жиілігінің жоғарлауына байланысты төмендей беруі мүмкін.ҚД-1 ақ
нәсілді адамдарда өмір сүру барысында даму мүмкіндігі шамамен 0,4%ды құрайды.ҚД-1 мен сырқаттану жылына 3%-ға артады.1,5%-жаңа
жағдайлар есебінен,ал қалған 1,5%-науқастардың өмір сүру
ұзақтығының арту есебімен.ҚД-1 таралу жиілігі популяцияның
этикалық құрамына тәуелді.2000 жылы ол Африкада 0,02%ды,Оңтүстік Азияда,Оңтүстік және Орталық Америкада 0,1%ды,Еуропа мен Солтүстік Америка0,2 %-ды құрайды.Финляндия мен
Швецияда ҚД-1 мен сырқаттану жиілігі өте жоғары(жылына 30-35
жағдай 100 мың адамға),ал ең төменгі көрсеткіш Жапония,Қытай,және
Кореяга тиесілі(0,5-2,0 жағдай).ҚД-1 жас шамалық шыңы 10-13 жасқа
сай келеді.ҚД-1 басым жағдайда 40 жасқа дейін басталады.

3. Мақсаты:

Қант диабеті 1 типін емдеу кезінде
инсулин терапияның эффектифтілігін
анықтау

4. Тапсырма

1)Әдеби шолу жасау
2) Ұзақ әсерлі лантус инсулинін күніне 1рет қолдану
3)Келесі топқа туджео инсулинін қолдану
4) Үлгілерді іріктеу үшін жалпы халықтың пациенттер
тобын анықтау
5)Алынған мәліметтерге талдау жасау

5. Зерттеу жобасы:

Зерттеу дизайны –Рондамизирленген бақыланатын
ашық;
Таңдау:систематикалық
Зерттеу жүргізу үшін алдымен ҚД 1 типімен ауыратын
инсулин терапия қолданатын науқастар
алынады.(барлыгы 500 науқас тізімі алынды,оның
ішінде 100 таңдалынады)Ол үшін генератор арқылы
жүргізіледі.Алғашқы науқас генетартор көмегімен
анықтап,ал қалғандарын науқас аралықтарын
генератор арқылы анықталды.(алғашқы науқас 7
номер,ал калгандары 11 интервалмен алынды)

6. Сұрақ:

ҚД 1 типі ауратын науқастада (P)қант
деңгейін түсіру (O) үшін лантусты(I)
немесе туджеоның (C)қайсысын қолдану
эффективті?

7.

*P- ҚД 1 типімен ауыратын науқастар(n-100)
*I-лантус( гларгин-100)
*C-туджео( гларгин-300)
*O-қант деңгейін түсіру
*T-3 ай

8. Этикалық аспектілер:

Этикалық комитетпен рұқсат етілді.
Зерттеу жүргізуге ақпараттық келісім
алынды.
Кез-келген уақытта зерттеуден бас тартуға
құқылы.
Науқастардың қызығушылығымен болған
әрекет, мәжбүрлеудің болмауы.
Науқастарға қауіп төндірмеу.

9.

A new insulin glargine is 300 U / mL compared to a glargine of 100 U / mL in Japanese adults with
type 1 diabetes using basal and insulin intake: glucose control and hypoglycemia in a randomized
controlled study (EDITION JP 1).
Matsuhisa M 1, Koyama M 2, Cheng X 3, Takahashi Y 2, Riddle MC 4, Bolli GB 5, Hirose T 6; EDITION JP 1 research group.
Information about the author
Abstract
AIM:
To compare the efficacy and safety of the new glargine 300 U / ml (Gla- 300) with insulin glargine 100 U / ml (Gla-100) in adults of
Japanese with type 1 diabetes.
METHODS:
The EDITION study JP 1 (NCT01689129) was a six-month, multicenter, open-label phase III study. Participants (n = 243) were
randomized to Gla-300 or Gla-100, continuing insulin for food intake. Basal insulin was titrated to achieve the self-controlled plasma
glucose plasma delivered by 4.4-7.2 mmol / l. The primary endpoint was a change in glycated hemoglobin (HbA1c) for 6 months.
Safety measures included hypoglycemia and weight change.
RESULTS:
Gla-300 did not exceed Gla-100 for the primary end point of HbA1c change during the 6-month period {smallest mean-square [LS]
0.13% [95% confidence interval (CI) -0.03-0.29]} . The annual rate of confirmed (≤3.9 mmol / L) or severe hypoglycemic events was
34% lower with Gla-300 than with Gla-100 at night (coefficient 0.66 (95% CI 0.48-0.92 )] and 20% lower at any time of day [24 h, a
ratio of 0.80 (95% CI 0.65-0.98)], the difference was most pronounced during the first 8 weeks of treatment. [1] Severe
hypoglycemia was infrequent The basal insulin dose increased in both groups (dose of the 6th month: Gla-3000.35 U / kg / day, Gla100 0.29 U / kg / day) There was a difference between treatment in changing body weight in for 6 months in favor of Gla-30 0
[mean difference LS -0.6 kg (95% CI -1.1 to -0.0), p = 0.035.] Adverse events were comparable between groups.
CONCLUSIONS:
In adults of Japanese with type 1 diabetes using insulin with basal supplementation, as well as with hypoglycaemia, less hypoglycaemia
with Gla-300 was observed than with Gla-100, especially overnight, while glycemic control was not different.
© 2015 Authors. Diabetes, obesity and metabolism, published by John Wiley & Sons Ltd

10. Сұрақ:

ҚД
1 типімен ауратын ересек
науқастарда(P)тамақтану кезінде қант
деңгейін мен гипокликемияны қалыпты
ұстап тұру (O) үшін туджео(I) немесе
лантустың (C)қайсысын қолдану
эффективті?

11.

Р –ҚД 1 типімен ауыратын ересек науқастар
І- туджео
С- лантус
О-тамақтану кезінде қант деңгейін мен
гипокликемияны қалыпты ұстап тұру
T-6 ай

12. Зерттеу жобасы:

Зерттеу дизайны – рандомизирленген
бақыланатын ашық
Таңдау: көпцентрлі III фаза

13. Пайдаланған әдебиеттер:

1 Диагностический справочник терапевта: Клинические симптомы, программы обследования больных,
интерпретация данных / А. А. Чиркин, А. Н. Окороков, И. И. Гончарик. — 2-е изд. - Мн.: Беларусь, 1993. — 688 с.
Клиническая эндокринология - руководство (3-е изд.) / Под ред. Н. Т. Старковой. — СПб: Питер, 2002. - 576 с.
Лечение инсулинонезависимого сахарного диабета. Рекомендации Института совершенствования медицинской
помощи 2003 // Стандарты мировой медицины. — 2004,
2
Болезни органов эндокринной системы: рук. по внутренним болезням / ред. И. И. Дедов. – М. : Медицина, 2000.
3
Шестакова М. В. Новые возможности достижения оптимальной компенсации сахарного диабета // Сахарный
диабет. Лекарственные препараты. — 2002.
4
Актуальные вопросы эндокринологии в терапевтической практике : рук.для врачей / М. Н. Калинкин, Л. В.
Шпак, Ю. А. Волкова, Е. И. Березина, Д. В. Килейников, О. А. Лаздин, И. В. Медведева, С. А. Смирнов, С. Н.
Бельдиев, Е. В. Андреева ; ред. М. Н. Калинкин, Л. В. Шпак. – Тверь : Фактор и К, 2014
5
5https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27835765