Жалпы тәжірибелі дәрігерлерлің дәлелді медицинана принциптерін қолдануы

1.

Тақырыбы: Жалпы тәжірибелі
дәрігерлерлің дәлелді медицинана
принциптерін қолдануы
Орындаған: Маханбет Бағдат
Тобы : ЖМ - 322
Тексерген: Мустафаева Айман

2. Жоспар:

ДМ-ның қысқа тарихы
Эмпирикалық медицинаның дәлелдік
медицинаға ауысу себебі қандай?
Дәлелді медицина: концепция және
тәжірибе
ДМ-ның жалпы тәжірибе дәрігерлерімен
қолданылуы

3. ДМ қысқа тарихы

1972 ж.британдық
эпидемиолог Арчи Кокран
“қоғам емдік араласулардың
айқын эффективтілігіне
қатысты еш хабарсыз” екеніне
көңіл бөлді.
Ғалым ең бірінші болып
ғылыми медициналық
барлық тәртіптер және
мамандықтарды жүйеленген
жинаулар мен факт
талдаулары негізінде құруды
және жиі жаңа мәліметтермен
толықтыруды ұсынды.

4. Эмпирикалық медицинаның дәлелдік медицинаға ауысу себебі қандай?

Тәжірибе
көрсеткендей,көптеген
дәрілік препараттар және емдеу
әдістері, теориялық және
зерттеулерде эффективті
болғанымен, тәжірибеде шарасыз
болды, ал кей жағдайда зиянды.

5. Критикалық санда медициналық ақпараттардың өсу қажеттілігі,оның сенімділігі мен тұрақтылығын орнатуда ДС ұйымдастырушыларға

және дәрігерлерге ДМ концепциясын
алға тартуды мәжбүр етті.

6. ДӘЛЕЛДІ МЕДИЦИНА: концепция және тәжірибе

ДӘЛЕЛДІ
МЕДИЦИНА:
концепция және тәжірибе
Ақпараттық қоғам медициналық ғылым мен
тәжірибе алдына үлкен мәселе қойды:
медициналық ақпараттардың көшкін тәрізді
өсуі жүреді, ғылыми көлемді медициналық
технологиялар жасалуда,науқастардың
медициналық көмек сапасын талап етуі
артты.

7. ДМ - медицинаның бөлімі,дәлелдемелер мен ізденістерді,салыстыруларды,алынған дәлелдемелердің кең көлемде таралуын,науқастардың

қызығушылығы
үшін қолданылуға негізделген.ДМ негізінде
диагностикалық методикалардың
эффективтілігі мен
қауіпсіздігін,профилактика және емнің
клиникалық зерттеулерде тексеру жатыр.

8. ДМ негізгі постулаты

ДМ негізгі постулаты: дәрігерлердің әрбір
клиникалық шешімдері ғылыми факттарға
негізделуі тиіс.
Жүріс барысында алынған факт
кезінде,диагностика және емдік әдістерді
таңдауда әрбір факттың көлемі көп
болған сайын,зерттеудің ғылыми
методикасы қатал.

9. Дәлелдерге негізделген медицинаның принциптері әрбір дәрігерлерге қажет және ол тәжірибеде қолдану үшін ғылыми мәліметтерді

критикалық талдау мен
интерпретациялауы қажет.

10.

Қазіргі медициналық тәжірибе дәрігерден,
аурудың диагностикасы, эффективті емнің
тағайындалуы, жағымсыз жағдайдың әсерін
минимизациялау мен науқасқа
индивидуальды болжау тек қана сенімді
ақпараттарға негізделіп құрастыруды талап
етеді.

11. Бүгінгі күні дәлелді методология негізінде ұйымдастырылған клиникалық ұсыныстарды құрастыруда сенімді технологиялар бар,ол

көптеген және
аздаған сұрақ көлемін сипаттайтын белгілі
жағдайдағы науқасқа қатысты енгізу,мақсаты
дәрігерге,администраторға және науқасқа көмек
көрсету.

12.

Дәрігер клиникалық зерттеулер
негізінде алынған басқа адамдарды емес
осы сандық бағаны ұсына алады,ал
таныстырушы, ғылыми анықталған
науқастар анықтауы.

13.

ДМ дәрігерлерді
ақпараттың
критикалық талдау
өнері мен
зерттеулердің
қорытындыларын
нақты клиникалық
ситуациямен
сәйкестендіре алуды
үйретеді.

14.

Британдық
жалпы тәжірибе
дәрігерлерін сұрастыру
барысында,1996 ж. 80 %
клиникалық шешімдерін ДМ
принциптерімен бірлесіп
қабылдайды.

15. Қорытынды:

Денсаулық сақтаудың реформасының
құрастырылуына қатысқан американдық
дәрігер – сарапшы С.Тайлигхесттің ойы
бойынаша,ДМ бағалау рөлі – медициналық
реформа жолында ең бір қиын кедергісінің
бірі,бірақ қаржы жетіспушілігі мен
құралдардың ескіруіне қарағанда маңызды
емес.

16.

Ескеретін жайт,”ескерту” ең бірінші
кезекте сенгіш науқастарға емес,ал
ұқыпсыз дәрігерге жасалынуы
тиіс.Науқас алдап-арбаушы жарнамаға
сенуі мүмкін,бірақ көбірек мамандардың
алдану мүмкіншілігі жоғары.

17.

Дәрігердің индивидуальды тәжірибесі
мен медициналық мүмкіншіліктің
эффективтілік бағасының ғылыми
зерттеудегі міліметтермен біріктірілуі,ДС
шектелген ресурстарын рационалды
пайдалануды,дәлелденбеген
эфффективті технологияны
пайдаланбауда көмегін тигізеді.

18. Пайдаланған әдебиеттер:

1. Бакшеев В.И., Коломеец Н.М. Медицина,
основанная на доказательствах: реалии и
перспективы // Терапевтический архив. – 2006. –
№ 4.
2. Власов В В., Семерин Е.Н., Мирошенков П.В.
Доказательная медицина и принципы методологии
// www. medi.ru/doc/851115.htm
3. Руководство ICH по качественной клинической
практике / Пер. с англ GCP. – С-Пб: PSI Pharma
Supprt Inc., 1997. – С. 83-87.

19.

Назарларыңызға
рахмет!