Южная Америка

1.

ОҢТҮСТІК АМЕРИКА
ЮЖНАЯ АМЕРИКА

2.

S = 18,3 млн км2 (4 место)
Южная
Америка
+
Северная Америка = часть
мира Америка
Средняя
Америка
Южная
Америка
Латинская Америка
+
=
Широкая часть материка 5⁰ о.е.
Самый крупный остров
материка – о. Огненная
Земля
(от
материка
разделяет
Магелланов
пролив)
Крайние точки:
С – м. Гальинас
В – м. Кабу-Бранку
Ю – м. Фроуард
З – м. Париньяс
S = 18,3 млн км2 (4
орын)
Оңтүстік Америка
Солтүстік Америка
Америка дүние бөлігі
+
=
Орталық Америка
Оңтүстік Америка
Латын Америкасы
+
=
Ең енді жері - 5⁰ о.е.
Ең ірі аралы – Отты жер
аралы
(материктен
Магеллан бұғазы бөліп
жатыр)
Шеткі нүктелері:
С – Гальинас м.
Ш – Кабу-Бранку м.
О – Фроуард м.
Б – Париньяс м.

3.

Омывающие океаны:
Тихий, Атлантический
Теплые
течения:
Бразильское течение,
Гвианское
течение,
Северное пассатское
течение
Холодные
течения:
Фолклендское
течение, Перуанское
течение,
течение
Западных ветров
Шайып
мұхиттар:
Атлант
жатқан
Тынық,
Жылы
ағыстар:
Бразилия ағысы, Гвиана
ағысы, Солтүстік пассат
ағысы
Суық
ағыстар:
Фолкленд
ағысы,
Перуан ағысы, Батыс
желдер ағысы

4.

Х. Колумб (3 пут.) – 1498 г., август
– устье реки Ориноко
А. Веспуччи – 1499 г. (1 пут.) –
побережья Гвианы, Венесуэлы,
устье р. Амазонка
1501 ж. (2 пут.) – побережья
Бразилии
XVI в. – Фернан Магеллан –
Магелланов пролив
Френсис Дрейк – пролив Дрейка
XVIII-XIX в.в. – А. Гумбольдт, Э.
Бонплан – первая геологическая
карта,
течения
западных
побережьев,
результат
исследований
гор
Анд
–
закономерности
высотной
поясности. Труды – более 30 тома.
1874 г. – А. И. Воейков –
климатические
особенности
Южной Америки
1932-33 г.г. – Н. И. Вавилов –
древние
центры
земледелия,
материк
является
родиной
картофеля, кукурузы, помидора
Х. Колумб (3 саяхаты) – 1498 ж.,
тамыз – Ориноко өзені сағасы
А. Веспуччи – 1499 ж. (1 саяхат) –
Гвиана,
Венесуэла
жағалаулары,
Амазонка сағасы
1501 ж. (2 саяхат) – Бразилия
жағалаулары
XVI ғ. – Фернан Магеллан – Магеллан
бұғазы
Френсис Дрейк – Дрейк бұғазы
XVIII-XIX ғ.ғ. – А. Гумбольдт, Э.
Бонплан – алғашқы геологиялық
карта, батыс жағалау ағыстары, Анд
тауларын зерттеу нәтижесі - биіктік
белдеулік заңдылығы. 30 томнан аса
еңбек.
1874 ж. – А. И. Воейков – Оңтүстік
Америка климаттық ерекшеліктері
1932-33 ж.ж. – Н. И. Вавилов – ежелгі
егіншілік
орталықтары,
материк
картоп, жүгері, қызанақ отаны

5.

Древняя платформа Гондвана
– равнины
Низменность
Амазонка,
равнины Ла-Плата, Гвианское,
Бразильское
плоскогорья,
равнины Гран-Чако, Маморе,
Пантанал.
Горная система Анды
Аконкагуа (6960 м)
–
Восточные плоскогорья– Fe,
Mn, U, Ni, Au, алмас, боксит
На низменностях– нефть, газ,
каменный уголь
Анд – Cu, Pb, Zn, Ag, Sn
«Оловянный пояс» – Боливия
– 940 км
Ежелгі Гондвана платформасы –
жазықтар
Амазонка ойпаты, Ла-Плата
жазықтары, Гвиана, Бразилия
таулы үстірттері, Гран-Чако,
Маморе, Пантанал жазықтары.
Анд тау жүйесі – Аконкагуа
(6960 м)
Шығыстағы таулы үстірттер –
Fe, Mn, U, Ni, Au, алмас, боксит
Ойпаттарда – мұнай, газ, тас
көмір
Анд – Cu, Pb, Zn, Ag, Sn
«Қалайы белдеуі» – Боливия –
940 км

6.

Экваториальный к.п. - +25⁰С,
осадки - 1500-3000 мм
(низменность
Амазонка),
более 3000 мм (Тихоокеанские
поб.)
Экваторлық к.б. - +25⁰С, ж-ш 1500-3000
мм
(Амазонка
ойпаты), 3000 мм-ден артық
(Тынық мұх. жағалауы)
Субэкв. к.б. - +20 ⁰С - +28 ⁰С, жш – 2000-1000 мм, 100 мм
(Бразилия таулы үстірті)
Субэкв. к.п. - +20 ⁰С - +28 ⁰С,
осадки – 2000-1000 мм, 100
мм (Бразилское плоскогорье)
Тропический к.п. - +13 ⁰С +28
⁰С,
самая
высокая
температура - +47 ⁰С (равнина
Гран- Чако), осадки - 2000 мм
(юго-восточные
побережья
Бразильского плоскогорья)
Субтроп. к.п. - +15 ⁰С - +25 ⁰С
Умеренный к.п. – самая низкая
температура материка - -33 ⁰С.
Горы Анды относятся
выскогорному климату.
к
⁰
Тропиктік к.б. - +13 ⁰С - +28 ⁰С,
ең жоғарғы температура - +47 ⁰С
(Гран- Чако жазығы), ж-ш -2000
мм (Бразиялия таулы үстіртінің
оңтүстік-шығыс жағалауы)
Субтроп. к.б. - +15 ⁰С - +25 ⁰С
Қоңыржай к.б. – материктегі ең
төмен температура - -33 ⁰С.
Анд
таулары
биік
климатқа жатады.
таулы

7.

оз. Маракайбо
оз. Титикака
оз. Поопо