Пиелонефрит

1.

«Семей Медицина Университеті» КеАҚ
Хирургиялық пәндер кафедрасы
Тақырыбы: «Пиелонефрит.»
Семей 2020 ж

2.

1- Пиелонефрит тұралы түсінік
2-Этиологиясы
3-Симптомдары
4-Асқынулары
5-Диагностика
6-Дифференциалды диагноз
7-Емі
8-Профилактикасы

3.

Пиелонефрит – бүйректің және бүйрек түбегінің
көбінесе интерстициялық талшығының қабынуы.
Бұл – бүйректің ең жиі кездесетін ауруы.
жұқпалы емес бүйрек ауруы

4.

Бұл ауру кезінде бүйрек тінінде қабыну белсенді
болады. Оған бүйректің табақшалы-тостағанша
жүйесін құрайтын органдар жатады, ол зәрді
жинақтап, оны ары қарай сыртқа шығаруды
қамтамасыз етеді. Көптеген адамдар мұндай аурумен
ауыратындарын күтпеген жерден біледі. Несептің
бір бөлігін зертханалық зерттеу нәтижесі нашар
шыққанда немесе денсаулықтың жалпы нашарлауы
кезінде осы диагнозды қояды.
Ұзақ уақыт бойы пиелонефриттің созылмалы
көрінісі елеулі айқын белгілерсіз пайда болады. Бұл
көптеген адамдардың дер кезінде ауруды
анықтауына кедергі келтіреді.

5.

Ішек таяқшасы (60-80% жағдайында), сирекірек болса
да стрептококк, стафилококк, протей жетекші маңыз
атқарады, жекелеген жағдайда ауруды аралас
микрофлора туғызды. Несеп жолдарының қабынып
ауруы көбінесе экссудаттық-қатаралдық диатезбен,
гипотрофиямен, ас қорытуының бұзылуымен
ауыратын балаларда байқалады. Ауру үш жолмен:
гематогендік, лимфогендік, несеп жолының төменгі
бөлімдерінен шығатын жолдармен тууы мүмкін.
Бұған несеп жолдарының тарылуы мен бұзылуы,
иілуі, қысылуы және несептің жүруін бұзатын басқа
да себептер жәрдемші болады. Пиелонефритке тән
синдромдар – лейкоцитурия, бактериурия және
бүйрек өзекшелерінің функциионалдық қабілетінің
нашарлауы.

6.

Бірінішілік және екіншілік пиелонефрит болып
бөлінеді.
Біріншілік пиелонефрит – жалпылама ұғым.
Бүйректің зақымдану себебі беймәлім.
Екіншілік обструкциялық пиелонефритке және
туа бітетін тубулопатия (бүйрек өзекшелерінң
тұқым қуалайтын зақымдануы) себепші болатын
пиелонефритке бөлінеді. Өту сипаты бойынша
жедел, толқын тәрізді латентті пиелонефрит
болып бөлінеді.

7.

Бүйрек инфекциясы жасырын тәртіпте жүреді және тек ауыр
жағдайларда ғана сезіледі. Бұрын, балалық немесе
жасөспірімдік шақта болған жіті жұқпалы аурулардың
салдары, ықтималдығы жоғары дәрежеде, бірнеше рет қайта
басталуы мүмкін. Бұл зәр шығару жолында патологиялық
сипаттағы процестер белсенді болған кезде орын алады.
Мынадай жағдайларда айқын байқалады:
адам ағзасына түсетін және тұтынылатын дәрумендердің
арасындағы теңгерімсіздіктің пайда болуында;
үнемі суықта жүргенде;
иммундық қорғаныстың айтарлықтай төмендеуінде;
шамадан тыс шаршау немесе әлсіреу кезінде;
ағзада табиғи ошақталған инфекциялық аурулардың
дамуында;
бұрынғы қабыну ауруларының аяғына дейін емделмеген
формаларында.

8.

Пиелонефрит бактериялар арқылы туындайды.
Өмірдің алғашқы жылдары пиелонефрит
обструктивті уропатия кезінде туындауы мүмкін.
Осындай кезде несеп жолдары бітеліп қалады.

9.

Жедел пиелонефрит үшін температураның күрт өсуі 3940 дейін кенеттен басталады°С. Гипертермияға қатты
терлеу жүреді, аппетит жоғалту, ауыр әлсіздік, бас
ауыруы, кейде – айнуы мен құсу. Бел аймағындағы
ауырсыну ауруы (Ауырсынудың қарқындылығы әр түрлі
болуы мүмкін), жиі бір жақты, температурасы көтерілген
кезде пайда болады. Физикальды тексеру бел аймағын
соққылаған кезде ауырсынуды көрсетеді (Пастернацкий
симптомының оң белгілері). Жедел пиелонефриттің
күрделі емес түрі зәр шығару бұзылыстарын
туғызбайды. Зәрді зертханалық тексеру бактериурияны,
кішігірім протеинурия және микрогематурияны
анықтайды. Жалпы қан анализі үшін лейкоцитоз және
ЭТЖ-ның жоғарылауы сипатталады. 30-ға жуық %
науқаста қанның биохимиялық талдауында азотты
токсиндердің ұлғаюын көрсетеді.

10.

Екі жақты жедел пиелонефрит жедел бүйрек
жеткіліксіздігіне әкелуі мүмкін.
Ең ауыр асқыну сепсис пен бактериялық шоктарды
қамтиды.
Кейбір жағдайларда жедел пиелонефрит
паранефритпен асқынады.
АРТЕРИОЛОСКЛЕРОЗ
Бүйрек карбункул

11.

Шағымдар мен анамнез:
- температураның жоғарылауы;
- белдің ауыруы;
- дизурия;
- макрогематурия эпизодтары;
- полиурия;
- әлсіздік;
- шаршау.в
Физикалық тексеру:
- бүйрек орналсқан ауданды сипалағанда ауыру;
- артериалдық гипертония.

12.

Созылмалы
тубулоинтерстициалды
нефриттің асқынуы
Созылмалы нефриттік
синдром
Аурудың басы
Дизуриялық көріністен жіті,
температураның жоғарылауы,
анамнезде жіті пиелонефрит,
Біртіндеп, микрогематурияны
кездейсоқ табу, көтерілген АҚ
Ісінулер
Тән емес
Жиі
Жынысы
Жиірек әйелдер
Ерлер де, әйелдер де
Артериалдық қысым
Тән емес
Жиірек көтерілген
Жалпы симптомдар
Қызба, уыттану айқын, дизурия
Ісінулер, гематурия, АҚ көтерілуі
Жергілікті симптомдар
Белдің бүйрек орналасқан
ауданының ауыруы
Айқын емес
Дизурия
Тән емес
Тән емес
Лейкоцитурия
Выраженная
Не характерна
Гематурия
Айқын
Тән емес
Гиперазотемия
Сирек, транзиторлы
Жиі, біртіндеп үдеумен
Белгі

13.

Инструменталдық зерттеулер:
- бүйректі УДЗ: зәрді іркілу белгілері, туа біткен
даму аномалиясы
- цистография - қуық-зәрағарлық рефлюкс немесе
антирефлюкстік операциядан кейінгі жағдай
- нефросцинтиграфия – бүйрек паренхимасының
зақымдалу ошақтары
Экскреторлы урография
- диагноз түсініксіз болғанда - бүйректің
диагностикалық пункциялы биопсиясы

14.

1. Жасырын қанға нәжісті зерттеу.
2. Кеуде клеткасының рентгенографиясы (бір
проекция).
3. ЭКГ, эхоКГ.
4. Коагулограмма 1 (протромбиндік уақыт,
фибриноген, тромбиндік уақыт, АЧТВ, плазманың
фибринолиттік белсенділігі).
5. А, М, G, E иммуноглобулиндердің барлығына
ИФА.
6. Компьютерлік томография.
7. Нефробиоптатты гистологиялық зерттеумен
бүйрек биопсиясы.

15.

Ем мақсаты:
- бүйрек тіндеріндегі қабынбалық процесстерді жою
немесе азайту (антибактериалды терапия);
- симптоматикалық терапия – артериалды
гипертензия, гомеостаз бұзылыстары, анемияны
түзету;
- диурездік, нефропротективті терапия.
Дәрі-дәрмексіз ем: №5 диета, тағам рационынан
ащы тамақты, көп қайнаған сорпаларды, түрлі
дәмдеуіштерді, қою кофені алып тастау, қорғанышты
режим.

16.

Дәрі-дәрмекті ем
Дезинтоксикациялы терапия:
- көп мөлшерде сұйықтық;
- глюкозаның 5-10% NaCl 0.45% ерітіндісі түріндегі парентералды
инфузиялық терапия тек қана диспепсия кезінде көрсетілген (жүрек айну,
құсу, диарея).
Антибактериалды терапия
Микробқа қарсы заттарды, олардың микрофлорасына сезімталдылықтың
қатаң ерте және ұзақ уақыт тағайындау, негізгі принцип болып табылады.
Ерте және ұзақ уақыт бойы микробқа қарсы заттарды тағайындау,
негізгі принцип болып табылады. Мұнан басқа, мүмкіндігінше зәрдің
қалыпты пассажына кедергілерді жою.
1. Грам-оң флора: полусинтетикалық пенициллиндер (Ампициллин,
амоксициллин + клавулан қышқылы).
2. Грам-теріс флора: Ко-тримоксазол + Флюорохиндер
(Ципрофлоксацин, Офлоксацин, Норфлоксацин).
3. Нозокомеальді инфекция: Аминогликозидтеры (Гентамицин) +
Цефалоспорины (Цефриаксон, Цефотаксим, Цефтазидим).
4· Қосалқы антибиотиктер: Имипенем, Амикацин.
5· Уроантисептиктер: нитрофураны (Фурагин).

17.

Антибактериалды терапия ұзақтығы инфекциялық
процесстің ауырлығымен, асқынулардың болуымен
анықталады.
Бірқатар жағдайларда басқа антибактериалды заттар
қосылған, ұстап тұрушы терапия қажет –
уросептиктер (фурагин 1-2 мг/кг/түнге, котримаксазол – 120-240 мг түнге). Бұған параллель
саңырауқұлаққа қарсы терапия (итраконазол), ішек
микрофлорасын түзету, иммуностимуляторлармен
терапия қажет.
Басқа жағдайларда жіті
тубулоинтерстициалды нефриттің емі –
симптоматикалық.
Дәрілік нефрит - дәріні тоқтатуды, ауру себебі,
көлемді сұйықтық, жұтаң диетаны қажет етеді.

18.

Профилактикалық шаралар:
- вирусты, саңырауқұлақты инфекциялар
профилактикасы;
- электролиттік теңгерім бұзылуларының
профилактикасы;
- асқынулардың профилактикасы.

19.

Урология. От симптомов к диагнозу и
лечению — Глыбочко П. В.
Ғаламтор жүйесі: Протокол